سطح تكنولوژي و اندازه مطلوب بنگاه‌ شواهدي از بنگاه‌هاي صنايع توليدي ايران در سال‌هاي اول برنامه دوم، سوم و چهارم توسعه

اندازه بنگاه توليدي تحت تأثير سطح تكنولوژي متغير بوده و كارايي در توليد يك بنگاه بستگي به وضعيت مطلوب اين دو با يكديگر دارد. بر اين اساس سطح تكنولوژي به كار رفته در فرآيند توليد يك بنگاه مستلزم اندازه مطلوب بنگاه در يك صنعت است. از اين‌رو، اين تحقيق با هدف بررسي تأثير سطح تكنولوژي بر فاصله توليد بنگاه از اندازه مطلوب آن در صنعت انجام شده است. در اين پژوهش با استفاده از شاخص‌ شدت R D بنگاه‌هاي توليدي ايران به لحاظ سطح تكنولوژي به سه سطح بالا، متوسط و پايين دسته‌بندي شده و هم‌چنين براي تعيين اندازه مطلوب بنگاه‌هاي توليدي از روش كومانور ويلسون و معيار ارزش توليد استفاده شده است. در اين تحقيق از الگوهاي اقتصاد سنجي مبتني بر داده‌هاي تابلويي (پانل) مربوط به 547 بنگاه از صنايع توليدي ايران در قالب سري زماني پنج سالانه از 1374 الي 1384 استفاده شده است. نتايج اين تحقيق نشان ‌مي‌دهد كه فاصله توليد بنگاه‌ها از اندازه مطلوب توليد در صنعت، در سطح معني‌داري 5 درصد، با سطح تكنولوژي رابطه معني‌داري دارد. از طرفي نتايج تحقيق حاكي از آن است كه هر چه سطوح تكنولوژي افزايش يابد، فاصله توليد بنگاه‌ها از سطح مطلوب آن در صنعت كاهش يافته و بنگاه‌هاي توليدي كاراتر عمل مي‌كنند. از نظر سياست‌گذاري، اين يافته مبين اهميت سطح تكنولوژي در نزديك شدن فعاليت بنگاه‌ها به اندازه مطلوب آن در صنعت بوده و باعث بقا و جلوگيري از خروج احتمالي آن از صنعت خواهد بود.