تبيين نياز مراقبان خانوادگي بيماران تحت عمل جراحي زنان به امكانات و تجهيزات فيزيكي در بيمارستان

زمينه و هدف: طراحي فضاهاي درماني و امكانات فيزيكي نيازمند شناسايي نيازهاي خانواده بيمار و از مؤلفه هاي مهم در نظريه هاي پرستاري است. هدف از اين مطالعه تبيين نيازهاي مراقبان خانوادگي بيماران تحت عمل جراحي زنان به امكانات و تجهيزات فيزيكي در بيمارستان مي باشد. روش بررسي: اين مطالعه‌ برگرفته از نتايج بخش كيفي مطالعه بزرگ تركيبي در خصوص تدوين و اجراي برنامه ارايه خدمت مبتني بر نياز به مراقبان بيماران تحت عمل جراحي زنان در سال 1396 مي‌باشد. انتخاب مشاركت‌كنندگان به صورت هدفمند و با حداكثر تنوع انجام يافت. داده هاي مطالعه با استفاده از 31 (16 مراقب، 6 پرستار، 4 پزشك، 3 بيمار و 2 نيروي خدماتي) مصاحبه‌ عميق و مشاهده، جمع‌آوري و به روش تحليل محتواي كيفي متعارف با رويكرد Zhang و Wildemuth مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تحليل داده ها منجر به توسعه درون مايه »نياز به امكانات فيزيكي « شد كه از دو طبقه »نياز به ساختار فيزيكي مناسب در بيمارستان « با زيرطبقات »نياز مراقب به امكانات استراحتي در پشت درب اتاق‌عمل «، »نياز به تأمين امكانات رفاهي در بيمارستان براي مراقب «، »نياز به امكانات رفاهي در بخش جراحي «، »ضرورت تخصيص اتاق به بيماران مشابه « و طبقه »نياز به امكانات و تجهيزات بيمارستاني مناسب « با زيرطبقات »نياز مراقب به امكانات و وسايل رفاهي مراقب «، »نياز مراقب به امكانات و وسايل رفاهي براي راحتي بيمار خود « شكل گرفت. نتيجه‌گيري: نتايج نشان دهنده اهميت وجود ساختار فيزيكي متناسب با نيازهاي مراقبان خانوادگي به همراه وجود امكانات و تجهيزات مناسب در بيمارستان زنان است. از محدوديت هاي مطالعه منع ملاقات مردان در بيمارستان زنان بود. توصيه مي شود مطالعه اي در خصوص نيازهاي همراهان مرد و ضرورت حضور آنان با توجه به بافت فرهنگي انجام گيرد. همچنين طراحي معماري جديد جهت ايجاد محيط درماني مناسب و تأثير مثبت آن بر بهبود بيماران و افزايش رضايتمندي بيمار و خانواده پيشنهاد مي‌شود.