تئاتر برنارد ماري كلتس

تئاتر آينه ي جامعه است . با مرور زمان و با بالا رفتن آگاهي هاي عمومي و اجتماعي ، تئاتر صحنه ي حضور سياست شد و از سالهاي 1960، با پيدايش نقد نوين، تحولي تدريجي در شاكله ي تئاتر سياسي به وجود آمد و به نقد جامعه و حتي مبارزه با آن پرداخت. نمايشنامه نويسان، آزادانه قادر به بيان مسائل اجتماعي نبوده اند ازين رو روشي مشخص و منحصر به فرد يافتند تا بتوانند به دور از سانسور، به نقد جامعه، در خلال نمايش نامه ها بپردازند. برنارد ماري كلتس، يكي از مهمترين نمايش نامه نويسان دهه 80 فرانسه است تئاتر وي، از ويژگي خاصي برخوردار بود زيرا كه اتفاق هاي اجتماعي را به صورت مصور به ما نشان مي داد و سعي داشت اتفاقات را بازسازي كرده يا واقعي بنماياند. شرايط سياسي و اجتماعي موجود براي بيان تمام واقعيات مساعد نبود از اين رو ترفندي بكار برد تا بتواند به دور از سانسور شدن، عقيده ي خود را بازگو كند.ترفند وي اين بود كه خصوصيات جملات (ساختاري- مفهومي) را بهم ميريخت، و جملات جنبه هاي ديگري به خود ميگرفتند. اين جنبه ها، در مفهوم نمايشنامه ها نمود پيدا كرده و تواما معنا بخش و هدفمندند. تئاتر كلتس روي هم رفته ، ارتباط مستقيم با سياست دارد و نوعي تئاتر انتقادي محسوب مي شود كه در آن، به نام يك اپوزيسيون نامشخص، انتقاد صورت ميگيرد. تئاتر كلتس، انتقاد از حقيقت قابل اثباتي را بيان ميدارد و اين انتقاد هنگامي مورد قبول است كه تأييدي را مطالبه كند و به آنچه قابل قبول واقع ميشود، عينيت ببخشد.