تحليل ساختاري قصه‌هاي صمد بهرنگي و شارل پرو بر اساس آراء پراپ و برومون

يكي از عمده‌ترين زمينه‌هاي مورد علاقه پژوهشگران در‌خصوص قصه‌هاي عاميانه بررسي ساختار اين قصه‌ها بوده است. ولاديمير پراپ با علم به‌اينكه سيستم طبقه‌بندي آرنهتامسون نمي‌توانست بطور‌كـامل در مورد قصه‌هاي پريان كاربرد داشته باشد، تلاش كرد تا به‌الگو دقيق‌تري دست يابد. به‌همين منظور او پس از تحليل صد قصه عاميانه روسي به‌اين جمع‌بندي رسيد كه قصه‌هاي پريان، عليرغم تنوع ظاهري، از‌نظر قهرمانان و كاركرد، همسان هستند. در ادامه تلاش پژوهشگران براي‌تعيين ساختار قصه‌هاي پريان، كلود‌برومون معتقد بود كه در هرقصه ابتدا وضعيت متعادل برقرار است، پس‌از آن اتفاقي رخ مي‌دهد كه ثبات اوليه تغيير يافته و به‌وضعيت نا‌متعادل تبديل مي‌شود و سرانجام بعد از رسيدن قهرمان قصه به‌هـدفش و يا شكست در دستيابي به‌آن وضعيت متعادل سامان يافته‌اي شكل مي‌گيرد. در اين مقاله چهار قصــه از صمد بهرنگي و چهار قصه از شارل پرو نويسنده فرانسوي قرن هفدهم ميلادي با بهره‌گيري از الگوهاي پراپ و برومون بررسي شده‌است. نتايج بدست‌آمده نشان مي‌دهد الگوي پراپ، بر خلاف الگوي ارائه شده توسط برومون، نمي‌تواند بطور كامل با ساختار‌قصه‌هاي مورد‌بررسي انطباق داشته باشد.