اثربخشي آموزش راهبرد خودنظارتي توجه بر افزايش درك عددي دانش‌آموزان با مشكلات رياضي پايه اول دبستان

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش راهبرد خودنظارتي توجه بر افزايش درك عددي دانش‌آموزان با مشكلات رياضي پايه اول دبستان بود. پژوهش حاضر، يك مطالعه شبه‌‌آزمايشي با استفاده از طرح تك‌آزمودني از نوع چند خط پايه با آزمودني هاي مختلف بود. جامعه آماري پژوهش شامل 6 دانش آموزان دختر با مشكل يادگيري رياضي در پايه اول دبستان مدرسه سلامت شهرستان كاشان در سال 98-97 بودند كه از ميان آن‌ها 3 دانش آموز دختر با مشكل رياضي در اين پژوهش شركت كردند. به‌منظور تشخيص اشكالات آزمودني‌ها از آزمون تشخيص ايران كي‌مت (IKMDT)، پرسشنامه‌هاي اطلاعات جمعيت‌شناختي (DIQ) و فهم عدد جردن (JNST) و برنامه‌ خودنظارتي توجه (SAP) استفاده‌ شد. آزمودني ها به مدت شش هفته (هفته اي دو جلسه 45 دقيقه اي) تحت آموزش راهبرد خودنظارتي توجه قرار گرفتند. نتايج توسط روش تحليل ديداري (بصري) و با استفاده از شاخص هاي گرايش مركزي و شاخص اندازه اثر مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. بر اساس داده هاي حاصل از پژوهش آموزش راهبرد خودنظارتي توجه موجب افزايش و بهبود مهارت توانايي درك و فهم عدد دانش‌آموزان با مشكل رياضي در پايه اول دبستان نسبت به خط پايه همان آزمودني ها شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش برنامه خودنظارتي توجه سبب افزايش توجه دانش-آموزان در حين انجام تكاليف شده و عملكرد تحصيلي آنان را افزايش داد. به طور كلي، مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش راهبرد خودنظارتي توجه بر افزايش درك عددي دانش آموزان با مشكلات رياضي مؤثر بود و نقش پيشگيرانه اي در مشكلات رياضي در سنين بالاتر خواهد داشت.