الگوي بيان ژن‌هاي ميتوكندريايي و كلروپلاستي برگ برنج در پاسخ به تنش آهن

سميت آهن سبب اكسيدشدن رنگدانه هاي فتوسنتزي، افزايش راديكال هاي آزاد اكسيژن و سرانجام كاهش رشد و عملكرد در برنج مي شود. با توجه به اهميت و تاثير كمبود يا مازاد آهن بر رشد گياهان زراعي، اين پژوهش به منظور بررسي اثر آهن بر ميزان بيان نسبي ژن‌هاي AOX، INNDH، EXNDH، NDH، FTR و NTR در دو ژنوتيپ حساس (IR64) و متحمل (Pokkali) برنج انجام شد. يون آهن در سطوح صفر (شاهد)، ۱۰۰، ۲۵۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ ميلي گرم در ليتر تحت شرايط هيدروپونيك در محلول يوشيدا اعمال شد. نتايج نشان داد كه افزايش ميزان آهن محلول غذايي، سبب افزايش ميزان آهن محلول در برگ در هر دو ژنوتيپ شد. اعمال سطوح مختلف آهن تفاوت معني داري در ميزان پتاسيم محلول در برگ ژنوتيپ IR64 ايجاد نكرد، اما سبب افزايش ميزان پتاسيم نسبت به نمونه هاي شاهد در ژنوتيپ Pokkali شد. بيان تمامي ژن هاي مورد مطالعه در همه سطوح تنش، به غير از NDH و INNDH در سطوح 250 و 400 و NTR در سطح 500 ميلي گرم در ليتر آهن، در ژنوتيپ Pokkali بيش تر از ژنوتيپ IR64 بود. افزايش بيان نسبي ژن هاي مورد بررسي در ژنوتيپ Pokkali نسبت به  IR64و نيز تفاوت در روند تغييرات بيان ژن در سطوح مختلف آهن ممكن است تاثير معني داري بر ميزان تحمل گياه به سميت ناشي از آهن داشته باشد و افزايش بيان اين ژن‌ها به تنهايي يا با هم‌ديگر مي‌تواند عامل مهمي در خنثي سازي تاثيرات مضر انواع گونه ‌فعال اكسيژن باشد.