تبيين جامعه‌شناختي تأثير قوم گرايي بر توسعه ي مدني(موردمطالعه : استان بوشهر)

اين پژوهش با هدف بررسي تأثير قوم گرايي بر توسعه ي مدني شهروندان استان بوشهر انجام است. قوم گرايي در مقاله به معناي تعلق قومي و قوم دوستي مورد مطالعه قرار گرفت، جامعه آماري تحقيق، شهروندان استان بوشهر در نظر گرفته شد. حجم نمونه تحقيق با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر و با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي و تصادفي پرسشنامه به اجرا درآمد. يافته‌ها نشان مي دهد تاثير متغير قوم‌گرايي بر توسعه ي مدني شهروندان معنادار و به ميزان 37.4 درصد است. به عبارتي 37 درصد از تغييرات توسعه ي مدني توسط متغير قوم گرايي تبيين مي شود و 63 درصد ديگر مربوط به ساير متغيرها مي باشد. تاثير متغير مستقل بر مشاركت اجتماعي و مداراي اجتماعي برابر 36.9 و 28.8 درصد؛ بر قانون گرايي برابر 8.5- درصد و تاثير متغير قوم‌گرايي بر رفتار شهروندي برابر 48.7 و تحزب گرايي برابر 44.2 درصد بدست آمده است. در نهايت از طريق آزمون GLM  براي بررسي آزمون مقايسه ميانگين توسعه ي مدني به تفكيك قوم مداري مشخص گرديد كه افراد مورد مطالعه كه از سطح بالاي قوم مداري برخوردارند به اندازه 43.79 واحد ميانگين در مقام قياس با افراد سطح متوسط قوم مداري؛ از توسعه ي مدني  بيشتري(بالاتري) برخوردارند.