بررسي ميزان شيوع ساركوسيستيس در بزهاي كشتاري شهرستان خوي به روش ميكروسكوپي و مقايسه آن با آمار كشتارگاهي

ساركوسيستيس ‌يك تك‌ياخته انگلي درون‌سلولي اجباريست كه مي‌تواند موجب اختلالات گوارشي در بزها و خسارات هنگفت ‌مالي در صنعت دامداري گردد. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان شيوع عفونت ساركوسيستيس در بزهاي كشتاري در كشتارگاه خوي، ايران با‌استفاده از روش ميكروسكوپي‌ و مقايسه آن با روش ماكروسكوپي‌به مرحله اجرا درآمد. بدين‌منظور‌ لاشه202 رأس‌از بزهاي كشتاري ‌از نظر وجود ماكروكيست با مشاهده چشمي و سپس به‌روش ميكروسكوپي مورد بررسي قرار گرفت. طبق نتايج به‌دست آمده 1.96 درصد بزهاي مورد مطالعه آلوده به ماكروكيست تشخيص داده‌شدند. در بررسي ميكروسكوپي 22.55 درصد بزهاي موردمطالعه ازلحاظ آلودگي مثبت تشخيص‌داده‌شدند. تحليل داده‌ها نشان دهنده وجود اختلاف معني‌دار آماري بين ميزان آلودگي‌در رده‌هاي سني مختلف بود و ميزان عفونت با افزايش سن بيشتر مي‌شد ( p 0.05)، در حاليكه ميزان آلودگي مستقل از جنس بود و اختلاف معني‌داري بين ميزان آلودگي جنس‌هاي مختلف وجود ‌نداشت.  همچنين اختلاف آماري معني‌داري بين ميزان آلودگي در عضلات مختلف وجود داشت ( p 0.05) و بيشترين ميكروكيست در عضلات اسكلتي با  84.78 درصد و كمترين ميكروسيست در عضلات قلب با 28.26 درصد مشاهده ‌شد.اين مطالعه نشان داد با توجه به اينكه روش ميكروسكوپي در تعيين ميزان آلودگي به ساركوسيست در قياس‌ با روش چشمي‌ارجحيت فاحشي‌دارد لذا لازم ‌است در مورد تعيين آلودگي‌هاي ساركوسيستي در لاشه‌هاي بزهاي كشتاري دقت بيشتري اعمال شود.