فنون پيشگيري وضعي از ارتشا در نيروهاي مسلح

در اين پژوهش سعي شد به مهمترين فنون پيشگيري وضعي از ارتشاي نظاميان پرداخته شود. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و به شيوه‌ توصيفي تحليلي است. داده‌ها با استفاده از مطالعه كتابخانه‌اي و از طريق فيشبرداري و رجوع به منابع حقوقي و اسناد درون‌سازماني تهيه شده و مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. با توجه به نبود سياست جنايي مناسب در برابر جرائم اقتصادي و بويژه ارتشاي نظاميان، اين جرم در سالهاي اخير در نيروهاي مسلح رشد كرده است و تا زمان رفع اين مشكل مي‌طلبد كه از راهكارهاي متعددي از جمله پيشگيري در برخورد با آن استمداد طلبيد. از جمله مهمترين پيامدهاي اين جرم، سلب اعتماد عمومي از نيروهاي مسلح و در پي آن آسيب‌هاي متعدد و احتمال شكست‌هاي امنيتي و ناكامي نيروهاي مسلح در راهبردها و مأموريتها خواهد بود. به منظور كنترل و كاهش بزه ارتشا بايد از راهكارهاي پيشگيرانه متعدد و از جمله اقدامات پيشگيرانه وضعي همچون افزايش تلاش (زحمت) مورد نظر بهره جست كه براي ارتشا لازم است؛ از جمله افزايش خطر ارتكاب ارتشا، كاهش دستاوردهاي مورد انتظار از ارتشا يا همان سود، حذف عذر يا از بين بردن عواملي كه باعث تحريك يا تشويق فرد به ارتكاب ارتشا مي‌شود.