مقايسه روش‌هاي استوانه مضاعف و زمان ماندابي براي اندازه‌گيري نفوذ آب در خاك‌هاي مختلف تحت آبياري باراني

روش هاي استوانه مضاعف و زمان ماندابي، دو روش ميداني براي تعيين سرعت نفوذ در سيستم آبياري باراني هستند. ولي شرايط مرزي و ماهيت جريان روي سطح خاك، در سيستم آبياري باراني متفاوت با روش استوانه مضاعف است. هدف اين پژوهش مقايسه ارتباط مقادير اندازه گيري شده نفوذ با روش استوانه مضاعف و زمان ماندابي در خاك هاي با بافت مختلف بود. فاكتور اول شامل دو روش زمان ماندابي و استوانه هاي مضاعف و فاكتور دوم شامل پنج نوع (بافت) خاك در استان اصفهان بودند كه در سه تكرار در قالب طرح آماري فاكتوريل بررسي شدند. براساس نتايج، ميانگين مقادير سرعت نفوذ و نفوذ نهايي با روش استوانه مضاعف به ترتيب 2.7 و 5 برابر ميانگين مقادير سرعت نفوذ و نفوذ نهايي با روش زمان ماندابي بود. اختلاف مقادير نفوذ در مزارع با بافت درشت تر (لوم رسي شني) بيش از مزرعه با بافت لوم رسي بود. بيشينه سرعت نفوذ نهايي در مزرعه با بافت خاك شن لومي و كم ترين ميزان نفوذ نهايي در مزرعه با بافت خاك لوم رسي مشاهده شد. با توجه به تفاوت سرعت نفوذ در دو روش پيشنهاد مي‏شود براي طراحي سيستم‏هاي آبياري باراني از روش زمان ماندابي براي تعيين مقادير سرعت نفوذ استفاده شود. در صورت استفاده از روش‏ استوانه مضاعف، توصيه مي گردد مقادير نفوذ پيش از كاربرد با معادله‏هاي توسعه داده شده اصلاح و تعديل شوند.