تحليل عوامل موثر بر قابليت پذيرش عمومي طرح هاي قيمت گذاري ترافيك نمونه موردي: طرح ترافيك تهران (سال 98 و 1397 )

در بسياري از كلانشهرهاي جهان براي كاهش آثار استفاده روزافزون از اتومبيل از جمله ترافيك و آلودگي هوا، طرح‌هاي قيمت‌گذاري ترافيك به‌عنوان يك راهبرد به اجرا گذاشته مي‌شود. به‌زعم مطالعات صورت‌ گرفته قابليت پذيرش عمومي طرح‌هاي قيمت‌گذاري ترافيك نقش مهمي در موفقيت اجراي اين طرح‌ها دارد. با توجه‌ به تأكيد محققان بر اين‌ كه عوامل مؤثر بر قابليت پذيرش عمومي طرح‌هاي قيمت‌گذاري ترافيك و درجه اهميت آن‌ها در هر زمينه و كشوري باتوجه‌به شرايط اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي آن كشور متفاوت است و با توجه‌ به معدود بودن مطالعات در اين زمينه در ايران، اين مقاله با به‌كارگيري روش تحليل محتواي مبتني بر اينترنت، عوامل مؤثر بر قابليت پذيرش عمومي در طرح اخير ترافيك تهران (98-1397) را بررسي و آن را از ابعاد مختلف تحليل كرده است. بدين منظور نظرات شهروندان (حدود 350 نظر) ارائه شده در ذيل اخبار اطلاع‌رساني در ارتباط با طرح ترافيك تهران در رسانه‌هاي خبري آنلاين در بازه‌هاي زماني مشخص گردآوري و بر مبناي عوامل مؤثر بر قابليت پذيرش عمومي استخراج شده از ادبيات نظري، كدگذاري و تحليل گرديد. يافته‌ها حاكي از آن است كه شش عامل ادراكي شامل اعتماد، عدالت، ميزان تأثيرگذاري، تحميل شدگي، پيچيدگي طرح و باور به نحوه مناسب تخصيص درآمدهاي حاصل از طرح آن‌ گونه كه مطرح شده بر قابليت پذيرش عمومي طرح ترافيك تهران مؤثر بوده‌اند. از ميان اين عوامل پايين بودن اعتماد و عدالت دو عاملي است كه به ترتيب تأثير بسزايي در كاهش قابليت پذيرش عمومي داشته است. همچنين با گذشت زمان و اجراي اين طرح در دو سال متمادي، عامل ادراك شده تأثيرگذاري نقش مهم‌تري در كاهش قابليت پذيرش عمومي طرح ترافيك تهران در سال 1398 داشته است.