تبيين عوامل طراحانه موثر بر شكل‌گيري بستر زندگي شبانه در فضاهاي شهري (نمونه مورد مطالعه: خيابان كاشاني يزد)

شهرها در جهان معاصر در حال دگرگوني اند كه از مهمترين ابزارهاي اين تحول بهره گيري از مؤلفه زمان و امتزاج آن با فرهنگ، هنر و فناوري در بازتوليد فضاهاي شهري است. امري كه موجد پيدايش مفهوم زندگي شبانه و فضاهاي شبانه شهري است. با توجه به اهميت زمان در زندگي معاصر و تغيير ساختارهاي زماني به دليل تغيير سبك زندگي، استفاده مطلوب تر از زمان در زندگي شهري در اين فضاها مي تواند تحقق يابد و سرزندگي حاصل از رخداد فعاليت هاي روزانه در ساعات شبانه امتداد يابد. در شهر يزد فضاهاي شبانه ترغيب كننده حضور بيشتر شهروندان در فضا به ويژه در فصول گرم خواهند بود و با توزيع زماني تراكم جمعيت و نگهداشت آنها در فضا در بازه زماني طولاني تر نشاط و سرزندگي شهر كه در حال حاضر يكي از مهمترين دغدغه هاي مديريت شهري است را ارتقا مي بخشد. با علم به اين موضوع كه بستر فضاي شبانه ملاحظات طراحانه خاص خود را مي طلبد، هدف پژوهش تبيين عوامل و معيارهاي مؤثر بر طراحي فضاهاي شبانه است. بر اين اساس، پس از استخراج معيارهاي مؤثر از ميان متون نظري و تجارب مرتبط، اين معيارها با بهره گيري از تركيب روش كمي و كيفي، اولويت بندي و در خيابان كاشاني يزد ارزيابي شدند. در روش كمي به منظور اولويت بندي معيارها از ابزار پرسشنامه و آزمون هاي كلموگروف_اسميرنوف و فريدمن استفاده شده و در روش كيفي اين معيارها با استفاده از تكنيك هاي ارزيابي محيط (مشاهده، مصاحبه هاي باز، برداشت ميداني) در خيابان كاشاني يزد تحليل شدند. براساس نتايج پژوهش ملاحظات طراحانه فضاهاي شهري شبانه به دو دسته عوامل زمينه ساز در ارتباط با جذب جمعيت و عوامل پشتيبان در ارتباط با چگونگي نگهداشت جمعيت در فضاي شهري، دسته بندي مي شوند. عوامل زمينه ساز پتانسيل فضا براي ايجاد فضاي شبانه هستند كه با امتزاج با عوامل پشتيبان تقويت مي شوند و نهايتاً با ارتقاي كيفيت تجربه محيط موجب عملكرد صحيح فضاي شبانه مي شوند.