كشف حجاب در ايالت استرآباد (واكنش ها و پيامدها)

يكي از چالش برانگيزترين اصلاحات فرهنگي در دوره پهلوي اول، در زمينه نوگرايي جامعه، تغيير در پوشش ملي-سنتي و برداشتن چادر از سر بانوان متدين و سنتي ايران بود.چالشي كه در يك سوي آن، پشتوانه هاي تاريخي و سنت هاي كهن مردم ايران قرار داشت و درسوي ديگر، ظواهر فرهنگ و مدنيت غرب، به عنوان الگوي پيشرفت، مطرح بود‌.دستور منع اجباري چادر و تغيير لباس بانوان، نقطه اوج دخالت دولت در فرهنگ عمومي جامعه و ضربه زدن به هويت ملّي بود، كه مي بايست به عنوان يك امرحكومتي، به دنبال اهداف ناسيوناليسم و حاكميت مدرنيسم رضاشاه، در تاريخ ۱۷ دي ۱۳۱۴ ش،بدون در نظر گرفتن شرايط اقليمي،اجتماعي و اقتصادي،به صورت يكسان در تمامي مناطق ايران، به اجرا در مي آمد. ايالت استرآباد، به عنوان استان دوم، در اين بازه زماني، تحت تأثير روابط با روسيه و سياست عشايري رضاشاه، به ويژه تأسيس مدارس نوين در منطقه تأثيرات و تحولاتي را در زمينه نوگرايي شاهد بود مقاله حاضر بر آن است، كه با روش توصيفي، تحليلي و با تأكيد بر اسناد، نشريات و منابع معتبر، خط مشي دولت و حاكم منطقه و واكنش مردم گرگان و نيز دشت گرگان را در مواجهه با برنامه كشف حجاب، بررسي كند. به استناد گزارش هاي اسناد، به رغم واكنش منفي از سوي برخي از مردم، نهضت كشف حجاب بانوان در منطقه استرآباد، با موضع تندي روبرو نگرديد.