اثر سرمايه ساختاري سبز بر مديريت پسماند صنعتي با نقش ميانجي فرهنگ سازماني سبز (مورد مطالعه: فولاد مباركه اصفهان)

هدف از پژوهش حاضر، بررسي نقش سرمايه ساختاري سبز بر مديريت پسماند صنعتي با نقش ميانجي فرهنگ سازماني سبز است. جامعه آماري پژوهش شامل 190 نفر از مديران، روسا و سرپرستان شركت فولاد مباركه بود كه اطلاعات و سوابق مرتبطي با موضوع پژوهش داشتند. براي تعيين حجم نمونه از جدول كرجسي و مورگان استفاده شد كه حجم نمونه 123 نفر به ‌‌دست آمد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه سرمايه ساختاري چنگ و فن (2011)، مديريت پسماند صنعتي هند (2002) و فرهنگ سازماني سبز هريس و كرين (2002) استفاده شده است. پايايي پرسشنامه با روش آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي به تاييد رسيده است. براي تجزيه و تحليل داده‌‌‌ها از مدل‌‌‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار PLS استفاده شد. يافته‌‌‌هاي پژوهش در سطح اطمينان 95% نشان‌‌‌دهنده آن است كه سرمايه ساختاري سبز بر مديريت پسماند صنعتي با ضريب 0.556 (سطح معني‌داري 0.000)، سرمايه ساختاري سبز بر فرهنگ سازماني با ضريب 0.450 (سطح معني‌داري0.000)، فرهنگ سازماني سبز بر مديريت پسماند صنعتي با ضريب 0.351 (سطح معني‌داري0.000) و همچنين سرمايه ساختاري سبز از طريق فرهنگ سازماني بر مديريت پسماند صنعتي با ضريب 0.216 ( سطح معني‌داري 0.000) تاثير مثبت و معناداري دارد.