يك روش جديد در بررسي عدم قطعيت خطاي عددي با استفاده از الگوريتم ژنتيك بر اساس پالايش شبكه

در اين پژوهش روش جديدي در بهينه سازي عدم قطعيت عددي ضريب فشار محلي بر روي سطح بالايي مدل استاندارد بال Onera-M6 است كه اطلاعات آن تاكنون مبناي مقايسه بسياري از روش هاي عددي بوده است. روش پيشنهادشده در اين مقاله نياز به حل سيستمي با پالايش شبكه دارد. خطا توسط بسط سر يهاي تواني به عنوان تابعي از اندازه اجزا تخمين زده شده است. تانسور خطا به صورت مجموع مربعات بيان و به عنوان تابع هدف الگوريتم ژنتيك معرفي گرديده است. نقش الگوريتم ژنتيك بدست آوردن كمينه تابع هدف است كه به جاي استفاده از روش سنتي مشت قگيري جهت رسيدن به مقادير كمينه تابع و بدست آوردن انحراف استاندارد بهينه، از اين روش بهين هسازي جهت رسيدن به ضرايب ثابت و مناسب بسط سري تواني استفاده گرديده است. اين تخمين خطا با استفاده از يك ضريب اطمينان به عنوان عدم قطعيت حل عددي معرفي شده است. نتايج نشان داد كه با ريز كردن شبكه به اندازه يك چهارم ميزان اوليه مقدار خطا نصف گرديد. عدم قطعيت محاسبه شده در اين مسأله برابر 0/03 است كه بيانگر فاصل هاي شامل حل دقيق با 97/6 % پوشش است. قابليت اطمينان بر روي سه خط مبنا بالاتر از 97 % نشانگر دقت بالاي حل عددي است. بالاترين قابليت اطمينان 99/16% و كمترين 97/6 %بدست آمد.