عنوان مقاله :
نقش فطرت در تكامل اجتماعي از ديدگاه علامه طباطبائي و شهيد مطهري
پديد آورندگان :
مريجي، شمس‌الله دانشگاه باقرالعلوم عليه السلام - گروه جامعه‌شناسي،قم، ايران , اسلامي تنها، اصغر دانشگاه باقرالعلوم عليه السلام، قم، ايران , اسدي، حسين دانشگاه باقرالعلوم عليه السلام، قم، ايران
كليدواژه :
فطرت , تكامل , تكامل اجتماعي , علت تكامل اجتماعي , غايت تكامل اجتماعي
چكيده فارسي :
فهم و تبيين تغيير و پويايي جوامع انساني همواره مورد توجه انديشمندان علوم اجتماعي بوده است. پيرامون جهت تغييرات و دگرگوني جوامع و اينكه روند تغييرات جوامع چه سمت‌وسويي دارد، سه ديدگاه كلي تحت عنوان نظريه‌هاي تكاملي، دوري يا چرخشي و انحطاطي وجود دارد. نظريه‌هاي تكاملي مبني بر پيشرفت و ترقي جوامع در طول تاريخ همواره درصدد تبيين هويت، علت، غايت و چگونگي تكامل اجتماعي با توجه به مباني و پيش‌فرض‌هاي خود بوده‌اند. در اين زمينه، اين مقاله درصدد است با تأكيد بر ديدگاه تكاملي علامه طباطبائي و شهيد مطهري نسبت به تحولات اجتماعي، به بررسي و تبيين هويت، علت، غايت و چگونگي تكامل اجتماعي بپردازد. اين پژوهش، از اين جهت كه بر آثار مكتوب علامه طباطبائي و شهيد مطهري تمركز كرده است، تحقيقي متن‌محور محسوب مي‌شود. ازاين‌رو، روش اين پژوهش تحليل محتواي متن مي‌باشد. علامه طباطبائي و شهيد مطهري، با قرار دادن فطرت كمال‌طلب در كانون توجه خويش، معتقدند تكامل اجتماعي در نسبت با فطرت به‌عنوان امري ثابت و بدون تغيير در طول زمان فهم مي‌گردد. فطرت دو نقش عمده در تكامل اجتماعي ايفا مي‌كند: اول اينكه، فطرت به‌عنوان عاملي دروني و ديناميكي، علت اصلي تكامل جامعه محسوب مي‌گردد. دوم اينكه، فطرت جامعه را هم از جهت ساختاري و هم از جهت ارزشي تكامل مي‌بخشد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
معرفت فرهنگي اجتماعي
