صورت‌بندي هويت در گفتمان توحيد ‌‌محور قرآني

تجلي هويت به‌عنوان سرچشمة معنا و پاسخ به كيستي و چيستي حقيقت‌ِ انسان‌ها در ساحت‌هاي مختلف، معنابخش زندگي آنهاست. كشف نگاه قرآن به اين حقيقت و واكاوي مشخصه‌ها و اوصاف اصلي آن ـ كه بازنمايي صفات ذاتي انسان‌ها در عرصه‌هاي گوناگون است ـ مي‌تواند به بسياري از مباحث مرتبط با عناصر ارزشي و هنجاري انسان پاسخ دهد و مسير روشني را براي حل برخي معضلات مربوط به آن، از جمله تناقض‌هاي هويتي، ارائه كند؛ چون مسئلة هويت، پيش از توصيفي بودن، مسئله‌اي وجودشناختي است. از افق آيات، سعي شده است تقريري جديد از دلايل نظري مربوط به آن، براي ترسيم وابستگي افراد به جايگاه و منزلت خويش ارائه شود. اينكه در منطق وحي، درون‌ماية هويت، منشأ اصلي و نيز مرجع تشخيص آن چيست و در طي چه بافتاري تعريف و تحليل مي‌شود، از دغدغه‌هايي است كه در اين مقاله تلاش مي‌شود با استفاده از آيات و تفاسير بدان پرداخته شود. اين مقاله با تكيه بر مطالعات كتابخانه‌اي و به‌لحاظ ماهيت روش از نوع توصيفي ـ تحليلي است كه از طريق روش اسنادي، داده‌هاي لازم استخراج و يافته‌هاي آن تحليل و تفسير شده‌اند.

no abstract