بررسي تاثير آموزش استفاده صحيح و مديريت زمان والدين از گوشي همراه، رسانه‌هاي اجتماعي و فضاي مجازي بر الگوي دلبستگي، مشكلات رفتاري كودكان و ميزان اعتياد به اينترنت در والدين

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش استفاده صحيح و مديريت زمان والدين از گوشي همراه، رسانه‌هاي اجتماعي و فضاي مجازي بر الگوي دلبستگي، مشكلات رفتاري كودكان و ميزان اعتياد به اينترنت والدين صورت پذيرفت. اين تحقيق از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون بود. بدين منظور كه از بين تمام مادران منطقه دو تهران كه كودكان آن‌ها در مهدكودك‌هاي اين منطقه حضور داشتند با روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي، 30 خانواده بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه اعتياد به اينترنت (كيمبرلي يانگ)؛ سياهه مشكلات رفتاري كودك CBCL (آخنباخ)؛ پرسشنامه الگوي دلبستگي QSET  بود. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي اين تحقيق از روش تحليل كواريانس چند متغيره (مانكوا) استفاده شد. نتايج نشان داد بين نمرات دلبستگي، مشكلات رفتاري كودكان و اعتياد به اينترنت دو گروه آزمايش و گواه، در پس‌آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. آموزش بر استفاده صحيح و مديريت زمان والدين از گوشي همراه، رسانه‌هاي اجتماعي و فضاي مجازي موثر است و موجب بهبود دلبستگي، كاهش مشكلات رفتاري كودكان و كاهش اعتياد به اينترنت در والدين مي‌شود.