مقايسه اثربخشي بازي درماني گروهي كودك محور و بازي درماني گروهي والدين بر اصلاح سازش نايافتگي اجتماعي و احساس تنهايي كودكان پيش دبستاني

هدف پژوهش مقايسه اثربخشي بازي درماني گروهي كودك محور و بازي درماني گروهي والدين بر پيشرفت سازش نايافتگي اجتماعي و احساس تنهايي كودكان پيش دبستاني بود. اين پژوهش يك طرح نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل مي‌باشد. براي نمونه با روش در دسترس 30 نفر والد15نفر در گروه آزمايش 15 نفر در گروه كنترل و 30 كودك پيش دبستاني 15نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل گمارده شدند. گروه هاي آزمايش تحت اجراي 8 جلسه بازي درماني قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ها‌ي احساس تنهايي كودك آشر و ويلر و سازگاري اجتماعي سينها و سينگ بود. نتايج نشان داد تأثير بازي درماني بر كودكان و والدين به ترتيب در پيشرفت سازش نايافتگي اجتماعي(0.05p )و احساس تنهايي كودكان  (P 0.05)از نظر آماري تفاوت قابل ملاحظه اي نداشتند.بنابراين بازي درماني گروهي كودك محور و بازي درماني گروهي والدين بر پيشرفت سازش نايافتگي اجتماعي و احساس تنهايي كودكان پيش دبستاني اثربخش بوده اما بين اين دو گروه تفاوت معناداري نيست.