شناسايي و تدوين الگوي برنامة درسي آموزش فلسفه به كودكان (پژوهش تركيبي اكتشافي متوالي)

هدف تحقيق حاضر شناسايي و تدوين الگوي برنامة درسي آموزش فلسفه به كودكان بود. اين پژوهش تركيبي از نوع اكتشافي متوالي بود كه جامعۀ آماري پژوهش در بخش كيفي كليه خبرگان دانشگاهي و صاحب نظران آموزش و پرورش بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند 21 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش كمي، جامعه آماري شامل كليه معلمان مقطع ابتدايي آموزش‌وپرورش شهر تهران بودند كه از بين آنها با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي 420 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌ها در بخش كيفي از مصاحبه ي نيمه ساختار يافته و در بخش كمي، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روش تحليل داده ها در بخش كيفي كدگذاري نظري برگرفته از روش نظريه‌پردازي داده بنياد بود و در بخش كمي، همبستگي پيرسون و تحليل عاملي بود كه  با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSSv21، Smart Plsv3 و Lisrelv8 تحليل شدند. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه آموزش فلسفه به كودكان شامل سه بعد كلي عوامل تشكيل دهنده(ذهنيت فلسفي، گفت و گوي فلسفي و تعليم تربيت فلسفي)،  عوامل تاثيرگذار(برنامه درسي، معلم و مديريت) و عوامل تاثيرپذير(تفكر انتقادي، خردمندي و خودكارآمدي) است. نتايج حاصل از تحليل عاملي تأييدي نشان داد كه مدل ارائه شده از برازش مطلوبي برخوردار است.