طراحي و تبيين الگوي اثربخش سازمان‌هاي فضيلت‌گرا با محوريت مؤلفه‌هاي ساختاري، رفتاري و محيطي و پايش وضعيتي بانك توسعه تعاون ايران (مورد مطالعه: استان اصفهان)

هدف از اين پژوهش، طراحي و تبيين الگوي اثربخش سازمان‌هاي فضيلت‌گرا با بانك توسعه تعاون ايران است. اين پژوهش از نظر روش، مبتني بر روش تركيبي (كيفي كمي) و از انواع مطالعات توصيفي تحليلي با تأكيد بر روش دلفي بوده و به لحاظ هدف، بنيادي كاربردي است. جامعه آماري در بخش كيفي شامل 39 نفر از خبرگان و اعضاي هيئت علمي و در بخش كمّي دربرگيرنده 160 نفر از كاركنان و كارشناسان بانك توسعه تعاون استان اصفهان است كه به روش‌هاي نمونه‌گيري هدفمند و طبقه‌اي مورد ارزيابي و با ابزار پرسش‌نامه مورد سنجش قرار گرفته‌اند. روايي ابزار پژوهش در بخش كيفي با استفاده از فنون كنترل اعضاء و جست‌وجوي داده‌هاي موازي، فرايندهاي ساختاريافته جمع‌آوري، حفظ و تبيين داده‌ها و استفاده از كارگروه متخصص و در بخش كمّي با بهره‌گيري از فن اعتبار صوري و محتوايي و ارزيابي برازش مدل‌هاي معادلات ساختاري ارزيابي شده و پايايي پژوهش با به‌كارگيري روش آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت. هم‌چنين، به‌منظور تحليل داده‌ها از نرم‌افزارهاي اس‌پي‌اس‌اس و آموس بهره گرفته شده است. يافته‌هاي نشان دادند كه الگوي سازمان‌هاي فضيلت‌گرا در بانك توسعه تعاون داراي سه بُعد ساختاري، رفتاري و محيطي، 20 مؤلفه و 167 شاخص است. پايش وضعيتي بانك توسعه تعاون نيز نشان داد كه ميانگين نمره شاخص فضيلت‌گرايي سازماني در اين مؤسسه بانكي 13.6 بوده و تمامي مؤلفه‌هاي اندازه‌گيري شده آن وضعيت نسبتاً مطلوبي دارند.