طراحي و تبيين الگوي سياست‌گذاري در سيستم جبران خدمات كاركنان دولت براساس نظريه هم‌شكلي نهادي

با توجه به ماهيت و گستره فعاليت سازمان‌هاي دولتي در كشور ما، نيروي انساني نقش بسيار مؤثري در دست‌يابي به اهداف اين سازمان‌ها دارد. از اين‌رو، ضرورت دارد كه نظام سياست‌گذاري جبران خدمات كاركنان داراي اثربخشي و كارآمدي مناسبي باشد. مجموعه‌اي از عوامل بر سياست‌گذاري در نظام جبران خدمات كاركنان دولت، از جمله سياست‌هاي كلي نظام تأثيرگذار هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحي و تبيين الگوي سياست‌گذاري در نظام جبران خدمات كاركنان دولت براساس نظريه هم‌شكلي نهادي است. پژوهش از نوع پژوهش‌هاي توسعه‌اي كاربردي و داراي الگواره‌ي تفسيرگرايي است. به‌منظور تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها، از روش‌هاي تحليل مضمون و تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. نمونه آماري در مرحله تحليل مضمون، 23 نفر از خبرگان دانشگاهي و خبرگان منابع انساني و امور اداري در سازمان‌هاي دولتي هستند كه با آن‌ها مصاحبه نيمه‌ساختاريافته به‌عمل آمد. جامعه آماري در مرحله تحليل عاملي تأييدي، شامل مديران و كارشناسان منابع انساني در سازمان‌هاي دولتي هستند. حجم نمونه براساس جدول مورگان 384 نفر محاسبه شد و روش نمونه‌گيري از نوع نمونه در دسترس بود. براساس يافته‌هاي تحليل مضمون، 7 بعد و 27 مؤلفه مؤثر بر سياست‌گذاري در نظام جبران خدمات شناسايي شدند. در مرحله اعتبارسنجي مدل با تحليل عاملي تأييدي، مؤلفه «ويژگي‌هاي ملي و قومي» از مؤلفه‌هاي مدل حذف شد. نتايج پژوهش نشان داد كه الگوي سياست‌گذاري طراحي‌شده با سه نوع فشار نهادي اجباري، تقليدي و هنجاري كه در محيط نهادي سازمان بر سازمان‌هاي دولتي تحميل مي‌شود، سازگاري دارد.