كاربرد روش رگرسيون وزني در برآورد تبخيروتعرق در شرق درياچه اروميه(مطالعه موردي : شهرستانهاي شرق درياچه اروميه)

تبخير و تعرق بعد از بارندگي اصلي ترين جزء چرخه هيدرولوژيكي است، كه تعيين كننده نياز آبي گياه مي باشد. چندين پارامتر اقليمي نظير دما، باد، بارش و ساعات آفتابي از جمله عوامل اصلي مؤثر بر نياز آبي گياهان يا تبخير و تعرق مي باشند. بديهي است هر گونه تغيير در اين پارامترها ، بر تبخير و تعرق گياه نيـز تأثيرگذار خواهد بود. از آن جايي كه مدل هاي رگرسيون سنتي بدون درنظر گرفتن ويژگي هاي فضايي نمي توانند با دقت مناسب توزيع فضايي عوامل اقليمي را شبيه سازي كنند، مدل هاي مختلفي با درنظرگرفتن ابعاد فضايي اين پديده ابداع شده اند. يكي از مدل هايي كه از طريق آن مي توان به ارزيابي دقيق توزيع عوامل اقليمي پرداخت ، مدل رگرسيون وزني جغرافيايي است. در اين تحقيق، از رگرسيون وزني جغرافيايي جهت تحليل فضايي توزيع عوامل اقليمي استفاده شده است.ارتباط بين عوامل اقليمي و تبخيروتعرق ازطريق محاسبه آماره هاي آن باروشهاي كلاسيك آماري امكان پذير است. كه دراين مقاله به آن پرداخته شده است.اماتنوع اقليمي درسطح منطقه حالتهاي متفاوتي را در توزيع جغرافيايي اين تاثير نشان خواهد داد. براساس محاسبه همبستگي بين عوامل اثرگذار برتبخيروتعرق ، عامل شاخص گياهي بيشترين تاثير را درتبخيروتعرق در منطقه موردمطالعه دارد.( 53 درصد با مساحتي بالغ بر 471782864 مترمربع) اما همانگونه كه از نتايج مشخص است، اين عدد يك عدد كلي بوده ودربرگيرنده وضعيت كلي منطقه است.وبه ويژگيهاي مكاني منطقه اشاره اي نمي كند. در نتايج حاصل از رگرسيون وزن دار مي توان تاثير عناصر را به صورت مكاني مشاهده نمود. در اين تحقيق ارتباط تبخيروتعرق با شاخص پوشش گياهي درسالهاي مختلف موردبررسي قرارگرفته است . بالاترين مقدار در طبقه هفتم با رقم 13.99 و در مساحتي بالغ بر266611500 جاي دارد كه اثرگذاري مثبت بالايي را نشان مي دهد.