تحليل فضايي توزيع زماني و مكاني آغاز و خاتمه وقوع يخبندان در استان يزد

كاهش دماي هوا به صفر درجه سانتيگراد و كمتر از آن را يخبندان گويند كه در صورت رطوبت، پوششي از يخ روي سطوح اجسام تشكيل مي‌شود. يخبندان يكي از پديده‌هاي اقليمي است كه قابليت فراواني در ايجاد خسارت در بخش‌هاي مختلف محيط زيست به ويژه كشاورزي دارد. اين تحقيق با هدف بررسي توزيع زماني و مكاني آغاز و خاتمه يخبندان در استان يزد طي دوره 17 ساله آماري (1380-1397) انجام گرديده است. بدين منظور از داده‌هاي آماري بلند مدت دماي كمينه روزانه 10 ايستگاه سينوپتيك استفاده شده است. جهت تعيين زمان آغاز و خاتمه يخبندان، روزها به روز شمار ژوليوسي تبديل و از نرم افزار SPSS و ArcGIS براي تعيين احتمالات و نقشه‌هاي آغاز و خاتمه يخبندان و فراواني وقوع يخبندان استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه در نواحي جنوبي و جنوب شرقي شامل ايستگاه گاريزات، يخبندان نسبت به نواحي شمالي و شمال شرقي زودتر آغاز شده و ديرتر پايان مي‌پذيرد. طول دوره يخبندان از شمال به جنوب افزايش يافته كه باعث محدود شدن طول دوره رشد گياهان در اين نواحي مي‌شود. فراواني وقوع يخبندان در نواحي جنوب شرقي بيشتر مي‌باشد.