نقد و بررسي كتاب «ابوالعلاء معرّي در بوتۀ نقد ادب تطبيقي»

كتاب «ابوالعلاء معرّي در بوتۀ نقد ادب تطبيقي» اثر نرجس توحيدي‌فر نويسندة معاصر ايراني است. مؤلف در اين اثر تطبيقي، به بررسي انديشۀ ابوالعلاء معرّي و تطبيق آن با افكار اپيكور، شوپنهاور، نيچه، دانته و صادق هدايت مي‌پـردازد. هدف مقالۀ حاضر كه با روش توصيفي ـ تحليلي نوشته شده، نقد و بررسي جنبه‌هاي گوناگون شكلي و محتوايي اين كتاب است. يافته‌هاي پژوهش بيان‌گـر اين است كه نويسنده، اثر خود را با قلمي سليس و روان و با بهره‌گيري از يك زبان علمي و منطقي به رشتۀ تحرير در آورده است. وي مطالب باارزشي را در اختيار مخاطب قرار داده و به ارائۀ تحليل‌هاي خوب و سودمندي اقدام‌ كرده است. بيان وجوه تشابه و تفاوت بين انديشه‌هاي شخصيّت‌هاي مطرح شده در كتاب بر جايگاه و اهميت آن به‌ويژه بر جنبۀ پژوهشي اثر افزوده و آن را به‌نوبۀ خود، متناسب با نيازهاي جامعۀ علمي و ادبي معاصر قرار داده است. از سوي ديگر، برخي از نارسايي‌هاي نگارشي، ويرايشي و محتوايي در اين كتاب ديده مي‌شود كه رفع اين موارد مي‌توانـد بر ارزش و سودمندي آن بيفزايد.