ارائه پروتكل براي درمان زمان محدود سرطان با استفاده از بهينه‌سازي چند هدفه

هدف اصلي اين مقاله طراحي يك روش بهينه با درنظر گرفتن شرايط خاص يك بيمار براي درمان سرطان است، به طوريكه بيماري قادر به بازگشت نباشد. مساله مهمي كه در بسياري از مطالعات قبلي كمتر مورد توجه قرار گرفته است، ناپايدار بودن نقطه تعادل بدون تومور در پايان درمان است. بدين معني كه بعد از توقف شيمي درماني، مسير حركت سيستم از نقطه تعادل بدون تومور دور مي‌شود و سلول‌هايي تومور دوباره شروع به رشد مي‌كنند. براي برطرف كردن اين مشكل، يا بايد در تمام طول زندگي بيمار، شيمي درماني را ادامه دهيم كه از منظر بيولوژيكي عملي نبوده، و يا اين نقطه تعادل را پايدار كنيم. در اين مقاله براي رسيدن به درمان زمان محدود از منطق دوم استفاده مي‌كنيم؛ يعني از واكسن درماني براي تغيير ديناميك سيستم حول نقطه تعادل بدون تومور استفاده مي‌شود و شيمي درماني براي بردن سيستم به ناحيه جذب اين نقطه تعادل اعمال مي‌گردد كه منطق جديدي براي درمان سرطان است. براي ارزيابي ميزان اصلاح سيستم از تئوري پايداري لياپانوف استفاده شده است. براي بهينه‌سازي شيمي درماني، دو تابع هدف متعارض را همزمان بهينه مي‌كنيم، به گونه‌اي كه اندازه تومور و اثرات جانبي دارو بر روي بيمار كمينه شوند. شرايط بيمار از قبيل سن و بيماري نيز درنظر گرفته شده‌اند.