تبيين اثرات توسعه گردشگري روستايي بر ظرفيت تحمل جامعه محلي: مطالعه موردي روستاي كندلوس، شهرستان نوشهر

برنامه‌ريزي براي توسعه پايدار گردشگري در روستاها، در پي افزايش حضور گردشگران در اين مناطق، امري ضروري است. در اين راستا، تحقيق حاضر با هدف برآورد ظرفيت تحمل جامعه محلي نسبت به توسعه گردشگري روستايي انجام شد. روش تحليل داده‌ها توصيفي تحليلي و جامعه آماري تحقيق شامل متخصصان مرتبط با موضوع تحقيق و اهالي روستاي كندلوس (جامعه محلي) بود. روش تعيين ظرفيت تحمل جامعه محلي برگرفته از نظام ارزيابي زيست‌محيطي باتل مورد استفاده در ارزيابي اثرات زيست‌محيطي و حدود تغييرات قابل قبول بود. همچنين، به‌منظور نشان دادن سطح پايداري مقصد گردشگري، از دو نقشه بارومتر پايداري گردشگري (BTS) و آموئباي شاخص‌هاي پايداري گردشگري (ATSI) استفاده شد. نتايج نشان داد كه بر اساس طبقه‌بندي بارومتر پايداري پرسكات آلن، و با توجه به پارامتر حاصل‌شده (0.609)، ظرفيت تحمل جامعه محلي با قرارگيري در طبقه 061.80/0 از وضعيت نسبتاً پايدار برخوردار است.