بيت‌هاي شاهنامه در كتاب خلق‌الانسانِ بيان الحقِ نيشابوري

كهن‌ترين نسخۀ شاهنامه، مورخ 614ق از تاريخ اتمام سرايش آن (400ق) 214 سال فاصله دارد، ولي در اين دوران، قطعات و بيت‌هايي از شاهنامه در برخي منابع كهن تاريخي و ادبي باقي مانده است. يكي از اين منابع كهن،  كتابِ عربيِ خلق‌الانسان از بيان‌الحق نيشابوري (درگذشت: 521ق) در تفسير آيه‌اي از قرآن است كه 54 بيت پندآميز از شاهنامه را نقل كرده است. در اين جستار، اين بيت‌ها با شاهنامۀ تصحيح جلال خالقي مطلق و نسخه‌هاي مبناي تصحيح او و برخي نسخه‌هاي ديگر و نيز كتاب اختيارات شاهنامه (تأليف: 474ق)سنجيده و دربارۀ برخي ضبط‌ها بحث شده است. يكي از نتايج اين پژوهش اين است كه بيان‌الحق بيت‌هاي شاهنامه را نه از متن اين منظومه كه از اختيارات شاهنامه برگرفته است.