پيوند اسب و قهرمان در روايتهاي اساطيري و حماسي ايران

آشنايان و شيفتگان ادبيات حماسي ـ اساطيري ايران، به قطع و يقين متوجه پيوستگي راز آميز قهرمانان اين نوع ادبي با اسب شان شده اند. در نگاه نخست چنان مي نمايد كه اسب قهرمانان حماسي و اساطيري براي تناسب يابي با سواران و صاحبان خود توانايي هاي متفاوت با ديگر نمونه هاي نوع خويش دارند. اين اسبها با شعور استثنايي خود موفق به برقراري ارتباط عاطفي و فكري با سوار خود شده اند و گاه چنان وانمود شده است كه در پيش بيني شرايط مخاطره آميز، از صاحبان انساني خود پيش و بيش افتاده اند. نويسنده‌ اين مقاله با كنار هم نهادن تمام شواهد مربوط به نحوه‌ پيوستگي قهرمانان حماسي و اساطيري با اسب شان، رابطه‌ ژرفتري در اين پيوستگي كه بر بنياد باورها و اعتقادات فرهنگي اقوام سازنده‌ آن داستان و روايتها شكل گرفته، يافته است. به نظر مي رسد در اين پهنه از ادبيات، اسب هر قهرمان تجسد و تجسم نام آن قهرمان است