پياده‌روي اربعين و معنايابي كنش زيارت زائران جوان

زيارت در فرهنگ و اعتقادات شيعه به‌عنوان يك فرهنگ قدسي و روحاني است و يكي از مصاديق كنش ديني است كه در اديان گوناگون مورد تأكيد قرار گرفته است. در اين مقاله مطالعه كنش زيارت در پياده‌روي اربعين از منظر جوانان مد نظر است. اين مطالعه كيفي است و داده‌‌هاي آن از طريق مصاحبه نيمه‌ساخت‌يافته گردآوري شده است. به كمك روش نمونه‌گيري نظري و هدفمند با 35 نفر از زائران جوان ايراني (35-18 سال) در مسير پياده‌روي اربعين از شهر نجف تا شهر كربلا در اربعين سال 1398 مصاحبه شد. پس از تحليل داده‌‌هاي كيفي پنج مضمون اصلي شناسايي شد كه عبارت‌اند‌از: 1) سفر فيزيكي؛ 2) شناختي، اعتقادي؛ 3) تجربي، احساسي؛ 4) سبك زندگي اربعيني؛ و 5) هويت اربعيني. هر كدام از اين مضامين داراي زير مقولات فرعي نيز هستند. نتايج كلي پژوهش بيانگر آن است پياده‌روي اربعين عاملي هويت‌ساز محسوب شده و نقش اساسي در آرامش و نشاط و شادابي معنوي و جسمي و روحي جوانان ايفا مي‌كند. همچنين برتري نيت‌مندي معنوي و اخروي زائران در برابر نيت مدني، مادي و دنيوي از ديگر نتايج اين پژوهش است.