شناسايي كاركردهاي شناختي تاثيرگذار بر عملكرد شناختي مديران راهبردي

زمينه و هدف: عملكرد شناختي، مجموعه‎اي از ظرفيت‎هاست كه توانايي بازشناسي، پردازش و پاسخ به اطلاعات ورودي را به فرد مي‌دهد. عملكرد شناختي، ساختارهاي ذهني و كاركردهاي شناختي مديران راهبردي در سازمان‌ها، در موفقيت سازمان‌ها و رسيدن به اهداف استراتژيك آنها عواملي بسيار تأثيرگذار هستند. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف شناسايي كاركردهاي شناختي تأثيرگذار در عملكرد شناختي مديران راهبردي و اولويت‌بندي آنها اجرا شده است.روش: روش اين پژوهش، آميخته متوالي كيفي ـ كمي است كه در آن، به‎صورت متوالي، از تركيب روش‌هاي كمّي و كيفي استفاده شده است. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ پژوهش، ابتدا با استفاده از روش‌هاي كيفي، كاركردهاي شناختي تأثيرگذار بر عملكرد شناختي مديران شناسايي شد، سپس در فاز كمّي، به‎كمك تحليل‌هاي آماري و يكي از روش‏هاي معتبر تصميم‎گيري چندمعياره، كاركردهاي شناسايي‎شده، اولويت‌بندي شدند.يافته‌ها: در بخش كيفي، پس از مرور ادبيات، 14 كاركرد شناختي تأثيرگذار بر عملكرد شناختي مديران استخراج شد و مدل مفهومي پژوهش به‎دست آمد. در بخش كمّي با استفاده از پياده‌سازي روش‌هاي آماري و روش تصميم‌گيري چندمعياره، كاركردهاي شناختي اولويت‌بندي شدند و وزن هر يك از اين كاركردها محاسبه شد. «كاركرد برنامه‎ريزي» و «انجام چند تكليف هم‏زمان»، دو كاركرد بسيار با اهميت، در بين كاركردهاي شناختي اولويت‎دار بودند و بيشترين ميانگين وزن نهايي را به دست آوردند.نتيجه‌گيري: خطاهاي مديران كه از ضعف سطوح عملكرد آنها در هر يك از كاركردهاي شناختي نشئت مي‎گيرد، به مشكلات جبران‌ناپذيري مي‎انجامد كه به‎صورت ناخودآگاه، كارايي سازمان‌ را كاهش مي‎دهد. در اين پژوهش با شناسايي و اولويت‌بندي كاركردهاي شناختي تأثيرگذار بر عملكرد شناختي مديران، راهبردهايي براي پيشگيري از ايجاد خطاهاي شناختي و كاهش ضريب دقت و افزايش صحت تصميم‏ها به دست آمد.