كاربرد عملگرهاي وزني در مدل رگرسيون قدرمطلق انحرافات مرتب شده

در اين مقاله رويكرد جديدي در برآورد پارامترهاي مدل رگرسيون خطي كمترين قدرمطلق انحرافات معرفي مي‌شود كه مبتني بر مسائل بهينه‌سازي بر مبناي الحاق وزني قدرمطلق انحرافات مرتب شده است. الحاق وزني قدرمطلق انحرافات برازش مرتب شده در مساله بهينه‌سازي در حالي كه توابع نيكويي برازش مختلفي را بطور همزمان در مساله مدل‌سازي در نظر مي‌گيرد، توانايي تحليل داده‌ها به منظور شناسايي نقاط دورافتاده را نيز فراهم مي‌كند. بر اين اساس اين رويكرد تحت تاثير مشاهدات دورافتاده قرار نمي‌گيرد و در هر مساله متناسب با تعداد مشاهداتي كه پتانسيل دورافتاده بودن را دارا هستند، به انتخاب بهترين برآوردگر مدل با بهينه‌ترين مقدار نقطه شكست در بين مجموعه‌اي از برآوردگرهاي كانديد ديگر مي‌پردازد. نيكويي برازش رويكرد پيشنهادي در مدل‌سازي داده‌هاي شبيه‌سازي شده و داده‌هاي واقعي در مهندسي آب با حضور مشاهدات دورافتاده تحليل شده است. همچنين در انتها به تحليل حساسيت برآوردگرها شامل بررسي معيارهاي نااريبي و كارايي برآوردگرها پرداخته شده است.