طراحي چارچوب چابكي راهبردي با رويكرد قابليت هاي پويا: بررسي نقش تفكر، يادگيري راهبردي و قابليت فناوري اطلاعات (مطالعه موردي صنعت فولاد استان كرمان)

چابكي راهبردي به شناخت و درك تغييرات محيطي و پاسخ به اين تغييرات كمك مي كند. هدف پژوهش توسعه چارچوب چابكي راهبردي با رويكرد قابليت هاي پويا در صنعت فولاد استان كرمان است. اين پژوهش از نوع تركيبي است. در بخش كيفي با فراتركيب به ارايه چارچوب چابكي راهبردي پرداخته شد. تعداد نمونه 44 مقاله است كه در سال هاي 2000 تا 2018 در مجلات معتبر خارجي پيرامون چابكي راهبردي چاپ شده است. در بخش كمي مطالعه موردي 2 شركت فعال درصنعت فولاد استان كرمان مطالعه شد. ابتدا از طريق مصاحبه با 5 نفر از خبرگان صنعت فولاد استان كرمان شاخص هاي چابكي راهبردي تدوين وسپس اين شاخص ها دراختيار 10 نفر از خبرگان هرشركت قرار گرفت تا وضعيت چابكي اين شركت ها مشخص شود. در بخش كيفي مطالعه موردي با يكي از مديران هرشركت مصاحبه شد. نتايج فراتركيب نشان داد محرك هاي چابكي راهبردي، (سطح1) مدل چابكي راهبردي را تشكيل مي دهند. توانمندسازهاي چابكي راهبردي، (سطح2) شامل قابليت فناوري اطلاعات، يادگيري راهبردي و تفكر راهبردي مي شود. ابعاد چابكي راهبردي، (سطح3) شامل حساسيت راهبردي، سيالي منابع، وحدت رهبري، پاسخگويي راهبردي و قابليت جمعي مي شود. نتايج مطالعه موردي نشان داد كه شركت هاي فولاد كرمان و سيرجان ايرانيان چابك هستند. در اين شركت ها عوامل داخلي و خارجي محرك هاي چابكي راهبردي و توانمندسازهاي چابكي راهبردي شامل قابليت فناوري اطلاعات، قابليت تفكر راهبردي و قابليت يادگيري راهبردي مي شود.