مدل ساختاري شكست عشقي بر اساس ويژگي هاي شخصيتي، سبك دلبستگي، طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه، الگوهاي فرزندپروري و حمايت اجتماعي ادراك شده

پژوهش حاضر به منظور تدوين مدل ساختاري شكست عشقي بر اساس بر اساس ويژگي هاي شخصيتي، سبك دلبستگي، طرحواره هاي ناسازگار اوليه، الگوهاي فرزندپروري و حمايت اجتماعي ادراك شده هست. روش پژوهش همبستگي و از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري است. جامعۀ آماري، شامل كليه دختران و پسران داراي تجربه شكست عشقي بود كه در نيمه نخست سال 1398 به مراكز مشاوره مناطق 1، 2، 3 و 5 شهر تهران مراجعه كرده بودندبه صورت داوطلبانه 200 نفر انتهاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پژوهش شامل، پرسشنامه‌ سبك‌هاي دلبستگي هازن و شاور (AAI)، نشانگان ضربه عشقي(LTSI)، ويژگي‌هاي شخصيتي نئو (NEO-FFI-60)، طرحواره‌هاي يانگ (فرم كوتاه)، پرسشنامه ادراك والدين گرولنيك (POPS) و مقياس چندبعدي حمايت اجتماعي ادراك شده (MSPSS) بود. نتايج نشان داد كه كه مدل آزمون شده، مدل مطلوبي است و از برازش قابل قبولي برخوردار است. همچنين نتايج تحليل داده ها نشان داد كه تاثير كلي عوامل فردي يعني سه عامل ويژگي‌هاي شخصيتي، سبك دلبستگي و طرحواره هاي ناسازگار اوليه و همچنين عامل اجتماعي يعني متغير حمايت اجتماعي ادراك شده بر شكست عشقي دختران و پسران شهر تهران معنادار بوده است. در ارتباط با فرضيه دوم يعني عامل خانوادگي يا همان الگوهاي فرزندپروري در مطالعه حاضر، نتايج مدل معادلات ساختاري نشان داد كه تاثير كلي اين متغير بر شكست عشقي معنادار نبوده است. با اين حال، تحليل دقيق و بيشتر آن نشان داد كه از بين خرده مقياس الگوهاي فرزندپروري، سه مؤلفه اشتغال پدر به فرزند، حمايت از خودمختاري پدر و گرمي پدر اثر معناداري بر شكست عشقي دختران و پسران داشته است.