نقد دلايل نقلي هابز در انكار حكومت ديني

تبيين حكومت الهي و ديني راستين و نقد حكومت‌هاي ديگر، از مقدمات تلاش علمي براي تحقق حكومت الهي در جهان است. دنياي انديشه سياسي در قرن‌هاي گذشته شاهد تأكيد بر حكومت‌هاي عرفي با مشروعيت مردمي و انكار حكومت ديني بوده است. بنابراين، نقد دلايلي كه در انديشه سياسي نظريه‌پردازان تأثيرگذار در جهت انكار حكومت ديني مطرح شده است، اهميت بسزايي دارد. يكي از اين نظريه‌پردازان، توماس هابز، فيلسوف سياسي قرن هفدهم است. او در كتاب لوياتان، نظريه دولت در مسيحيت را مطرح كرد و با بهره‌گيري از منابع ديني، دولت ديني تا ظهور دوبارۀ مسيح را انكار كرد؛ اين بخشي از انديشه سياسي هابز است كه كمتر بدان توجه شده است. اين مقاله در راستاي نقد يكي از سرچشمه‌هاي نظري انكار حكومت ديني در روزگار مدرن است. سرچشمه‌هايي كه جريان‌هاي سكولار و مخالف حكومت ديني در كشورهاي اسلامي از آنها تأثير پذيرفتند. ازاين‌رو، در مقاله پيش‌رو، دلايل نقلي هابز براي انكار حكومت ديني و شواهد ديني وي نقد و نشان داده شد كه هابز در استنباط نظريه دولت مسيحي از منابع ديني دچار اشكالات متعدد است. هابز نه‌تنها در زمينه استنباط از منابع مسيحي از صلاحيت علمي، روش مناسب و مباني استوار برخوردار نيست و دچار تفسير به رأي شده است، بلكه در معنايابي و استظهار از متون مسيحي نيز دچار خطا شده است. نظريه دولت ديني هابز دچار ناسازگاري و تضاد دروني و همچنين ناسازگاري با مسلمات دين الهي است.