بهينه‌‌سازي شكل دماغه نفوذگر در هدف بتني تراكم‌پذير و با هدف دستيابي به بيشترين عمق نفوذ

در اين پژوهش بهينه‌سازي شكل دماغه نفوذگر جنبشي، با هدف دستيابي به نفوذ حداكثري انجام شده است. جهت بهينه‌سازي از روش بهينه‌‌سازي تحليلي لاگرانژ و از الگوريتم تكاملي ژنتيك، چندين نوع تابع مولد دماغه مختلف، دو تابع هدف مختلف ضريب شكل و عمق نفوذ، استفاده شده است. با مقايسه شكل و عمق نفوذ دماغه‌‌هاي بهينه‌سازي شده، مشاهده مي‌‌شود كه توافق خوبي ميان نتايج حاصل از بهينه‌سازي در حالات مختلف وجود دارد. در بهينه‌سازي به روش تحليلي، تابع هدف بهينه‌سازي ضريب شكل دماغه مي‌باشد و از روش بهينه‌سازي لاگرانژ استفاده شده است. در بهينه‌سازي عددي، از دو تابع هدف مختلف عمق نفوذ و ضريب شكل دماغه و همچنين سه نوع تابع مولد دماغه جهت بهينه‌سازي استفاده شده است. نزديك بودن نتايج بهينه‌سازي در همه روش‌هاي ذكر شده نشان از دقت بالاي بهينه‌سازي‌هاي انجام شده دارد. در اين مقاله نشان داده‌شده است كه، ضريب شكل دماغه، تابع هدفي مناسب، براي بهينه‌‌سازي دماغه نفوذگرهاي جنبشي با هدف دستيابي به بيشترين عمق نفوذ مي‌‌باشد. يكي از مشخصه‌‌هايي كه در بهينه‌‌سازي شكل دماغه مي‌‌بايست در نظر گرفته شود، نسبت شعاع ساقه به طول دماغه (τ) مي‌‌باشد. در اين مطالعه، نسبت (τ) در بهينه‌‌سازي به روش‌‌هاي مختلف، برابر با 0.3 در نظر گرفته شده‌‌است. پس از بهينه‌‌سازي و بدست آمدن شكل دماغه پرتابه، عمق نفوذ پرتابه در سرعت‌‌هاي مختلف محاسبه و با عمق نفوذ دماغه‌‌هاي اجايو با نسبت (τ) برابر با 0.3 مقايسه شده ‌‌است. مشاهده مي‌‌شود كه عمق نفوذ دماغه‌‌هاي بهينه‌‌سازي‌‌شده، به ميزان قابل توجهي از عمق نفوذ دماغه اجايو در سرعت‌‌هاي مختلف برخورد، بيشتر مي‌‌باشد.