تحليل نسبت مباني توحيد و تقريرات آن ازمنظر سيدحيدر آملي

No Title

توحيد ازجمله مباحثي است كه از ديرباز در وجوه گوناگون مد نظر متكلمان و حكماي مسلمان قرار گرفته است. در عرفان نظري، به تفصيل به توحيد و جوانب گوناگون ساخت نظري آن درجهت پيوند با ابعاد عملي توجه شده است. حيدر آملي نيز دراين باره و از زواياي گوناگون، بحث مذكور بررسي كرده است. در پژوهش حاضر كوشش شده است نظام توحيدي ايشان در طرحي منسجم ارائه شود و درنهايت، روشن مي شود كه گرچه ايشان تعريف، تقسيمات و تقريرات توحيد را بر اصولي مترتب، نظام مند و كاملا هم پيوند استوار ساخته است، ولي اولا، تبيين مباني گوناگون ميان عبارات متعارف فلسفي و تعابير نهايي عرفاني، متغير است؛ ثانيا، بر اساس همين تعابير و استدلال هاي متنافر، مباني توحيدي، ديدگاه هاي تااندازه اي ناهماهنگ با يكديگر عرضه مي كنند كه درجهت چينش تبيين اقسام توحيد، دچار ناهمسازي است. به همين ترتيب بر اساس مباني مذكور، تعريف، اقسام و تقريرات توحيد نيز به اعميت و اشتراك لفظي در استدلال ها و عبارات گرفتارند كه نيازمند بازنگري و تبيين يك نظام همساز دروني است.

No abstract