كاركردهاي نوين پدافند غير عامل در افق 1404

New functions of passive defense on the horizon of 1404

يكي از مهم‌ترين مباحث روز دنيا در مسائل علمي و كاربردي در حوزه نظامي رعايت پدافند غيرعامل است كه به‌عنوان يك اصل در اكثر مجامع بين‌المللي پذيرفته‌شده و به عنوان دانشي نو با مباني كاهش آسيب‌پذيري در حال گسترش است چرا كه نه‌ تنها موجب حفظ تماميت ارضي يك قلمرو مي‌شود بلكه امنيت ملي و استقلال يك كشور نيز درگرو تحقق اهداف آن هست البته اگر به‌صورت اصولي و علمي اجرا و عملي گردد. ازنظر پيشينه تاريخي و شكل‌گيري پدافند غيرعامل به‌عنوان علمي نو پا عملاً از جنگ جهاني دوم به بعد در موضوعات نظامي مورد توجه قرار گرفته است كه اساسي‌ترين ويژگي و اركان آن در 4 گروه: 1-افزايش بازدارندگي 2-كاهش آسيب‌پذيري 3-تداوم خدمات ضروري 4-تسهيل در مديريت بحران طبقه‌بندي مي گردند كه با بهره گيري مناسب از آن مي‌توان ضمن رفع نقاط ضعف، مديريتي مناسب و قوي را در برابر تهديدات طبيعي و غير طبيعي ارائه داد كه ذيلاً به صورت مختصر به بيان آن پرداخته خواهد شد.

One of the most important issues in the world in the field of scientific and applied science in the field of military observance is passive defense, which has been accepted as a principle in most international assemblies and is being expanded as a new knowledge base for reducing vulnerability because it not only maintains the territorial integrity of a territory but also National security and the independence of a country are also in the realization of its goals, albeit if they are implemented and implemented scientifically. In terms of historical background and the formation of non-passive defense as a new science, from the Second World War on military issues, the main features and pillars of it have been considered in four categories: 1. Increasing deterrence 2. Reducing vulnerability 3- Continuing essential services 4- Facilitate crisis management, which, by appropriately using it, can provide a suitable and robust management against natural and unpredictable threats, which will be briefly described below, while addressing weaknesses.