شماره ركورد :
1220663
عنوان مقاله :
چگونگي مسئوليت‌پذيري فرماندهان در وظايف ذاتي و تأميني و صيانت كاركنان (مورد مطالعه: معاونان و مديران فرماندهي انتظامي استان فارس)
عنوان به زبان ديگر :
An examination of the degree of commanders’ responsibility in their inherent tasks and employee maintenance (Case Study: Deputies and chiefs of police in Fars province)
پديد آورندگان :
كدخدايي، اسفنديار دانشگاه مالك اشتر، تهران، ايران , فيروزي، محمدهادي دانشگاه علوم انتظامي امين، تهران، ايران
تعداد صفحه :
24
از صفحه :
1
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
24
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
امنيت شغلي , استرس , رضايت شغلي , صيانت كاركنان , فرماندهان , مسئوليت پذيري , محيط كار
چكيده فارسي :
يكي از رسالت‌هاي اساسي مديريت منابع انساني نگهداري و صيانت كاركنان توانمند است. بديهي است اگر عمليات كارمنديابي، انتخاب، انتصاب و ساير اقدامات پرسنلي به نحو بايسته انجام شود، بدون توجه كافي به امر نگهداري و صيانت كاركنان نتايج حاصل از اعمال مديريت چندان چشم‌گير نخواهد بود. نظام نگهداري منابع انساني ابعاد متعددي را شامل مي‌شود كه مي‌توان آنها را به دو دسته تقسيم كرد؛ دسته اول در رابطه با حفظ و تقويت جسم كاركنان است. مانند برقراري بهداشت و ايمني در محيط كار، اجراي برنامه‌هاي ورزشي و بعضي خدمات مشابه. دسته دوم شامل مواردي است كه تقويت‌كننده روحيه علاقمندي كاركنان به كار و محيط كار مي‌باشد كه در اين‌جا نقش فرماندهان بسيار حساس و حياتي است و در صورت داشتن توجه و به‌كارگيري اين موارد امنيت شغلي در كاركنان ايجاد شده و به رضايت شغلي آنها منتهي مي‌شود كه اين امر خود از اهميت به‌سزايي برخوردار است؛ از اين‌رو فرماندهان در وظايف ذاتي و تأميني و صيانت كاركنان نقش به‌سزايي دارند و مي‌توانند با روش‌هاي مديريتي صحيح از استرس و فشارهاي رواني كاركنان بكاهند و در اثربخشي و كارايي كاركنان نقش مؤثري ايفا كنند؛ بنابراين يكي از موضوعاتي كه به‌عنوان يك چالش در سازمان‌‌ها وجود دارد استرس در بين كاركنان است كه در اين خصوص فرماندهان با حس مسئوليت‌پذيري و وظايف ذاتي و تأميني كه بر عهده دارند مي‌توانند در كاهش استرس موجود بين كاركنان و روش‌هاي مقابله با آن در صيانت كاركنان تأثير به‌سزايي داشته باشند. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از حيث ابزار گردآوري به‌صورت اسنادي و كتابخانه‌اي و روش توصيفي تدوين شده است. اين مقاله با ارائه تعاريف و مفهوم استرس، استرس شغلي، عوامل ايجادكننده استرس، منابع استرس، علل كاري استرس، تغيير جو سازماني، محيط فيزيكي، عوامل تعيين‌كننده رضايت شغلي و نقش فرماندهان با حس مسئوليت‌پذيري و وظايف ذاتي و تأميني كه بر عهده دارند به‌عنوان عامل بسيار مهمي در كاهش استرس و صيانت كاركنان مي‌پردازد.
چكيده لاتين :
One of the major duties of human resource management is to maintain able employees. It is obvious that if employment, appointment and other related personnel procedures are performed in the desirable way, the favorable results will not be significant unless employees are well maintained. Human resource maintenance system comprises various dimensions divided into two categories: first, employees’ physical maintenance such as health and security at workplace, exercise activities and programs, and so on and second, employees’ mental health where commanders’ role become far more vital and clear. If the aforementioned factors and conditions are met, employees’ occupational safety is better accounted for, leading to their better occupational satisfaction. It shows that commanders are tasked with providing the grounds to optimize their employees’ effectiveness and efficiency as well as to reduce employees’ mental pressures through appropriate management methods. Hence, one of the issues which stands as a challenge to organizations is stress among employees which can be alleviated and decreased by commanders through their responsibility and management mechanism. The present study is of an applied research type which uses documents, library materials and a descriptive method. This paper presents definitions of stress, occupational stress, factors causing stress, stress sources, change, organizational atmosphere, physical environment, factors determining occupational satisfaction, the role of commanders and their responsibility as the significant factors in stress reduction and employee maintenance.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
دانش انتظامي فارس
فايل PDF :
8416937
لينک به اين مدرک :
بازگشت