نقش عوامل فرهنگي بر اعتياد جوانان شرق تهران (مقايسه دو گروه معتاد و غير معتاد )

The role of cultural factors on addiction young people in East Tehran (compared two groups of addicts and non-addicts)

اﯾﻦ رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ اﻋﺘﯿﺎد ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻬﺮ ﺷﺮق ﺗﻬﺮان ﺑﺎ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ دو ﮔﺮوه ﻣﻌﺘﺎد و ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد درﺳﺎل 1389 ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ . ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﮐﻠﯿﻪ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد و ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد 15- 29 ﺷﻬﺮ ﺷﺮق ﺗﻬﺮان اﺳﺖ (ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از اﻧﻮاع ﻣﻮاد اﻋﺘﯿﺎد داﺷﺘﻪ و در زﻧﺪان و ﮐﺎﻧﻮن اﺻﻼح و ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮده و ﯾﺎ ﺟﻬﺖ درﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﺮك اﻋﺘﯿﺎد و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻗﺪس در ﺳﺎل 1389 ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ)، 260 ﻧﻔﺮ (130 ﺟﻮان ﻣﻌﺘﺎد و 130 ﺟﻮان ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻧﺪ؛ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺟﻨﺲ، ﺳﻦ و ﺗﺤﺼﯿﻼت ﻫﻤﺘﺎ ﺷﺪﻧﺪ، از روش ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ و ﺷﯿﻮه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﻃﺒﻘﻪ اي ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻫﺎي ﻓﺸﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺧﺮده ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﺑﺮﭼﺴﺐ، ﯾﺎدﮔﯿﺮي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﮐﻨﺘﺮل اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﻧﻈﺮي ﺗﺪوﯾﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﺑﺰار ﮔﺮدآوري اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺮآورد اﻋﺘﺒﺎر و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ (از ﻃﺮﯾﻖ آﻟﻔﺎي ﮐﺮوﻧﺒﺎخ) در ﺑﯿﻦ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﺎن ﺗﻮزﯾﻊ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﻌﺪ از ﺗﮑﻤﯿﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS16 ﺿﺮاﯾﺐ آﻣﺎري ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ (آزﻣﻮن ﻫﺎ ي T ، و ﮐﺮاﺳﮑﺎل واﻟﯿﺲ) ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﯿﺎت ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان اﺣﺴﺎس ﺑﯽ ﻫﻨﺠﺎري ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ؛ ﻣﯿﺰان ﭘﺎﯾﺒﻨﺪي دﯾﻨﯽ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎدﮐﻤﺘﺮ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ؛ ﻣﯿﺰان ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺑﺰﻫﮑﺎر در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮﻣﻌﺘﺎد ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ؛ ﻣﯿﺰان دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ؛ ﭘﺎﯾﮕﺎه اﻗﺘﺼﺎدي / اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ؛وﮔﺮاﯾﺶ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺿﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد اﺳﺖ.ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻠﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽ دار ﺗﻤﺎم ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﻌﺘﺎد و ﻏﯿﺮ ﻣﻌﺘﺎد؛ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺬﮐﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در اﻋﺘﯿﺎد ﺟﻮاﻧﺎن ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

This thesis explores the cultural factors affecting young adults in East Tehran addiction comparing two groups of addicted and non-addicted paid in 1389. The statistical population included all of the addict and non addict youth 15-29 in east Tehran (addict youth was addiction in drug variuoty once and addictions and Quds hospital were admitted in 2010), 260 persons (130 young addicted and 130 non-addicted young) as the sample were determined based on Cochran formula,