كليدواژه :
پيشگيري , معضل اعتياد , آسيب‌هاي اجتماعي , نيروي انتظامي , خانواده
چكيده فارسي :
اهميت پرداختن به بحث پيشگيري از مواد مخدر، زماني مضاعف ميشود كه بدانيم اين پديده تأثير مستقيمي بر ساختار اجتماعي و فروپاشي خانواده‌ها و انحلال اخلاقي دارد. درواقع پرداختن به اين موضوع، غني‌سازي مهارت‌هاي پيشگيرانه و چاره‌جويانه در برابر عوارض منفي و ويرانگر آلودگي فرزندان اين مرزوبوم به اعتياد است.
هدف كلي پژوهش حاضر، بررسي نقش همكاري خانواده و پليس در پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و معضل بزرگ اعتياد است.
نگاهي به آمار رشد طلاق و ازهم‌گسيختگي خانواده در ايران، نشان مي‌دهد كه امروزه طلاق، خود به‌عنوان يك آسيب اجتماعي بروز كرده است و همچنين بر افزايش ساير آسيب‌هاي اجتماعي نيز تأثير مي‌گذارد. در مقالهي حاضر، مسئلهي آشفتگي خانواده‌ها به‌عنوان يكي از عوامل مهم و مؤثر بر گسترش اين آسيب‌هاي اجتماعي مطرح ميشود.
همچنين به بررسي نقش و جايگاه خانواده در پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي پرداخته ميشود. سپس از آنجايي كه نيروي انتظامي، پس از خانواده، نقش مهمي را در جامعه‌پذيري افراد در جامعه بر عهده دارد، لذا نقش و اهميت همكاري نيروي انتظامي و خانواده مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
نقش پليس بايد در پيشگيري از جرم، بسيار قوي باشد؛ به اين صورت كه پيشنهاد ميشود پليس از افراد و خانواده‌هاي آسيب‌ديده (معتاد و معتاد وندان) دعوت به عمل آورد كه در جلسات كارگاه‌ها، دوره‌هاي آموزشي مهارت‌هاي زندگي و كلاس‌هاي كدا و خودشناسي توسط پليس، مشاركت فعال داشته باشند.
طبق نتايج به‌دست‌آمده از پژوهش، پيشنهاد ميشود كه پليس در پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي بخصوص درزمينه‌ي مواد مخدر، بيشتر از پيشگيري وضعي و پيشگيري اجتماعي استفاده نمايد و كمتر به پيشگيري كيفري و انتظامي بپردازد.
از آنجا كه توسعهي اين مهارت‌ها تنها از طريق فردي حاصل نمي‌شود، نظام آموزشي ناجا بايد محيط مناسب براي رشد اين مهارت‌ها فراهم آورد و از مشاوران و مددكاران و مدديار و متخصصان ترك اعتياد در كلانتري‌ها استفاده كند؛ لذا توصيه ميشود پليس و سازمان ناجا تلاش كنند كه توجه به پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و اعتياد به مواد مخدر را مبناي كار خود قرار داده و نسبت به موارد مربوط به كنترل و پيشگيري، با علاقه و مسئوليت‌پذيري برخورد نمايند.
تقويت نهاده خانواده نيز بايد در برنامه‌ريزي‌هاي پليس براي كاهش آسيب‌هاي اجتماعي مورد توجه قرار گيرد. سرمايه‌گذاري درزمينه‌ي حل مشكلات نهاد خانواده در ايران، مي‌تواند از بار مشكلات نيروي انتظامي بكاهد. تقويت سازمان‌هاي مردم‌نهاد فعال درزمينه‌ي نهاد خانواده‌ها، يكي از سرمايه‌گذاري‌ها به شمار مي‌رود؛ به‌گونه‌اي كه با همكاري پليس، خانواده‌ها به اين سازمان معرفي شوند و در نهايت بتوانند از خدمات اين مؤسسه‌ها به‌منظور آموزش روش‌هاي ارتقاي كاركرد خانواده استفاده كنند.
چكيده لاتين :
It is important to examine drug abuse prevention, and it becomes doubly important if we realize that the phenomenon has a direct impact on social structure, the breakdown of families and moral decline. Accordingly, it is necessary to work on preventive skills and find solutions against the negative and destructive effects which threaten the nation's children in case of becoming addicted.
The general purpose of this study is to investigate the role of cooperation between families and the police to prevent social harms and addiction as a great social dilemma.
Statistics show the growth in divorce and family breakdown rates in Iran and indicate that divorce itself has emerged as a social damage, having a considerable effect on the increase of other social harms. In this article, we try to show that the breakdown of families is one of the most important effective factors involved in the increase of these social harms.
Therefore, we examine the role and place of the family in preventing social harms. Then, considering the fact that the police play the second most important role in the socialization of individuals after their families, we examine the role and importance of cooperation between the police and families.
It can be concluded that the police should find remedies before the injuries occur, because the cost of prevention has always been lower than that of treatment.
The police must have a very strong role in preventing crime. In so doing, it is suggested that the police should invite individuals and their families, i.e. the addicts themselves and their families, to attend classes, courses and workshops held by the police to learn about life skills, theology and self-awareness.
Based on the results of the present study, it is suggested that the police, especially in their fight against drug use, should try to make use of situational rather than social prevention in order to prevent social harms, use less criminal prevention and try to apply prevention through disciplinary measures less frequently.
Since the development of the above-mentioned skills is not achieved merely by the individuals themselves, the Law Enforcement Force of the Islamic Republic of Iran (NAJA) training system must provide the right conditions for the development of these skills, and try to receive contributions from counselors, social workers and addiction specialists in police stations. So, it is recommended that the police and the NAJA organization try to focus on the prevention of social harms and drug addiction, and act with enthusiasm and a feeling of high responsibility in doing the task of drug control and prevention.
Solidity of the family institution must also be emphasized in the police plans to reduce social harms. By doing investments to solve the problems of the family institution in Iran, we can reduce the burden on police forces. Supporting NGOs active in the field of family protection can be mentioned as one type of possible investments. In such a way, the police cooperate in introducing family members to these organizations so that they could benefit from services provided by the institutions, and learn ways to improve the functioning of the family.
