بررسي گزارش شاخص جهاني حكمراني خوب با تاكيد بر جايگاه ايران

حكمراني خوب، رويكردي در مباحث توسعه و اداره امور عمومي است كه نزديك به سه دهه از طرح آن مي گذرد و بر توازن فعاليت ها بين دولت، بخش خصوصي و جامعه مدني تاكيد دارد. اين مقاله باهدف بررسي و تحليل داده هاي شاخص جهاني حكمراني كه توسط بانك جهاني در سال 2018 منتشر شده، تدوين گرديده است. داده هاي شاخص جهاني حكمراني در بازه زماني 1996 تا 2017 و در قالب شش مولفه پاسخ گويي و حق اعتراض، ثبات سياسي و عدم خشونت، اثربخشي دولت، كيفيت مقررات، حاكميت قانون و كنترل فساد ارائه شده است. داده هاي فوق در اين مقاله با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و به كمك نرم افزار اكسل در چند بخش تحليل شده است. بخش اول به معرفي كشورهاي داراي بالاترين و پايين ترين امتياز در مولفه ها، بخش دوم به بررسي وضعيت كشورهاي عضو سازمان همكاري هاي اقتصادي و توسعه، بخش سوم به بررسي وضعيت كشورهاي حوزه سند چشم انداز و بخش چهارم به بررسي وضعيت ايران در شاخص سال 2017 اختصاص يافته است. نتايج تحليل ها نشان داد در مورد ايران بالاترين امتياز مربوط به مولفه اثربخشي دولت و پايين ترين امتياز مربوط به مولفه پاسخ گويي و حق اعتراض است. امتياز ايران اختلاف زيادي با ميانگين كشورهاي سازمان همكاري اقتصادي و توسعه (OECD) دارد. در مقايسه با ميانگين كشورهاي منطقه نيز امتياز ايران در شاخص اثربخشي دولت و ثبات سياسي، بالاتر از ميانگين منطقه است، ليكن در چهار مولفه ديگر، پايين تر از ميانگين منطقه قرار مي گيرد. براساس نتايج فوق، پيشنهادهايي در محورهاي شش گانه جهت بهبود وضعيت حكمراني در ايران به مراجع سياست گذار ارائه شده است.