شيوع عفونت‌هاي بيمارستاني در بيمارستان‌هاي ايران: مرور نظام‌مند و متا آناليز

مقدمه و اهداف: عفونت بيمارستاني عفونتي است كه بيمار پس از ۴۸ ساعت بستري در بيمارستان يا تا ۷۲ ساعت پس از ترخيص از بيمارستان به آن مبتلا شده، در زمان پذيرش بيمار وجود نداشته و در حالت نهفتگي هم نبوده است. عفونت بيمارستاني موجب افزايش مرگ بيمارستاني، كاهش رضايت بيماران، كاهش بهره‌وري بيمارستان‌ها و افزايش هزينه‌ نظام سلامت مي‌شود. هدف اين پژوهش تعيين ميزان شيوع عفونت‌هاي بيمارستاني در بيمارستان‌هاي ايران بود.روش كار: اين پژوهش با روش مرور نظام‌مند و متا آناليز انجام شد. تمامي مقاله‌هاي مرتبط با سنجش شيوع عفونت بيمارستاني در بيمارستان‌هاي ايران منتشر شده تا پايان اسفند ۱۳۹7 در 7 پايگاه داده‌اي و دو موتور جست‌وجوگر، جست‌وجو، جمع‌آوري و ارزشيابي كيفيتي شدند. تعداد 15 مقاله (2،209،446 بيمار) با استفاده از نرم‌افزار Comprehensive MetaAnalysis تحليل شدند.يافته‌ها: مطالعه‌هاي انجام شده درصدهاي عفونت‌هاي بيمارستاني را بين 0/32 و 9/1 گزارش كردند. شيوع عفونت بيمارستاني در بيمارستان‌هاي ايران بر اساس مدل تصادفي 0/01 درصد (حدود اطمينان 95 درصد: 0/02-0 درصد) به‌دست آمد. شايع‌ترين نوع عفونت مربوط به دستگاه ادراري و شايع‌ترين نوع ميكروارگانيسم اشريشيا كولي بود. بيش‌ترين ميزان عفونت بيمارستاني مربوط به بخش‌هاي مراقبت ويژه، داخلي و هماتولوژي بود. ساكشن مهم‌ترين عامل خطر بروز عفونت بيمارستاني بود.نتيجه‌گيري: شيوع عفونت بيمارستاني بر اساس سنتز پژوهش‌هاي انجام شده در بيمارستان‌هاي ايران كم گزارش شده است، سياست‌گذاران و مديران نظام سلامت با توجه به اثرات منفي عفونت بيمارستاني بايد اقدامات جدي را براي كاهش آن به‌كار گيرند.