اثربخشي خانواده‏ درماني شناختي ـ رفتاري مبتني بر رويكرد اسلامي بر صميميت زناشويي و بخشايش‏گري بين ‏فردي زنان مراجعه‏ كننده به مراكز مشاوره

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي خانواده‏درماني ‏شناختي ـ رفتاري مبتني بر رويكرد اسلامي بر صميميت زناشويي و بخشايش‏گري بين‏فردي زنان مراجعه‏كننده به مراكز مشاوره بود كه به‌روش نيمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آزمايشي و با طرح پيش‏آزمون پس‏آزمون بر روي زناني كه به علت تعارضات زناشويي به مراكز مشاوره شهر اراك مراجعه نموده بودند، اجرا شد. باتوجه به شرايط پژوهش و لزوم همكاري چندماهه، نمونه‏گيري به روش در دسترس و تعداد 15 نفر براي هر گروه انتخاب و گمارش افراد در گروه‏ها به‌صورت تصادفي انجام شد. متغير‏هاي پژوهش با استفاده از پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه صميميت زناشويي و بخشايش‏گري ميان‏فردي اندازه‏گيري و داده‏ها با استفاده از تحليل كوواريانس مورد ارزيابي و تحليل شد. نتايج تحليل نشان داد كه بين صميميت زناشويي و بخشايش‏گري ميان‏فردي بين دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معني‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داري وجود دارد. براين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اساس، مي‌توان گفت كه خانواده‏درماني شناختي ـ رفتاري مبتني بر رويكرد اسلامي، روشي اثربخش و مؤثر براي افزايش صميميت زناشويي و بخشايش‏گري ميان‏فردي است.