حقوق استخدامي «اقليت هاي جنسي» در ايران؛ تحليل از ديدگاه حقوق بشر

از گذشته هاي دور تاريخ، «اقليت هاي جنسي» از جمله واقعيات حاكم بر جوامع انساني بوده اند و در ساحت حقوق، در سايه تحولات حقوق بشري، اين مقوله «قديم» به موضوعي «جديد» تبديل شده است. در برداشت مدرن، حقوق به دنبال ترسيم فضايي براي «حق بنيان»ي انسان، نظير «اقليت هاي جنسي» بوده است. از جمله حقوق اين اقليت ها، «حقوق استخدامي» آن هاست كه در اين مقاله به بحث گذاشته شده است و با استفاده از روش تحقيق: توصيفي ـ تحليلي، چنين نتيجه گرفته شده است، نخست؛ ديدگاه نظام حقوقي ايران راجع به اقليت هاي جنسي، نگاه: «پذيرش يا رد مطلق» حقوق آن ها نيست. دوم؛ در هيچ سند استخدامي، به ممنوعيت يا مجاز بودن استخدام اينگونه شهروندان تصريح نشده است. سوم؛ به استناد اسناد عام قانوني، برخي از اقليت هاي جنسي، همجنس گرايان، بر اساس احكام ديني و تحت شرايطي، محكوم به «اعدام» هستند. بنابراين حقوق استخدامي آن ها از اساس فاقد موضوعيت است. چهارم؛ نظام حقوقي ايران در ميان اقليت هاي جنسي، فقط به تراجنسيتي ها نگاه نسبتاً مثبتي دارد و در اسناد قانوني، براي آن ها ممنوعيتي از حيث استخدام پيش بيني نشده است. پنجم؛ از ديدگاه حقوق بشر، امروزه محدوديت ها و ممنوعيت هاي مستقيم و غيرمستقيمِ پيش بيني شده براي اقليت هاي جنسي در نظام حقوقي ايران، محل چالش جدي است.