بررسي ارتباط سلامت اجتماعي با هوش فرهنگي و ارزش هاي ديني پرستاران : ارائه يك مدل ساختاري

مقدمه: سلامت اجتماعي يكي از ابعاد سلامت محسوب مي‌شود، كه با ابعاد جسمي و رواني سلامت اثر متقابل دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط سلامت اجتماعي با هوش فرهنگي و ارزش هاي ديني پرستاران صورت گرفت.روش كار: اين پژوهش همبستگي از نوع معادلات ساختاري است. نمونه آماري اين تحقيق شامل 350 نفر از پرستاران مراكز بهداشت و درمان جنوب استان كرمان در سال 1397 بودند كه به روش نمونه گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه هوش فرهنگي ANG و همكاران ، سلامت اجتماعي Keyes و مقياس محقق ساخته ارزش‌هاي ديني استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون، بوت استراب و سوبل مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: اثر مستقيم هوش فرهنگي (0.25) و ارزش‌هاي ديني (0.28) بر ميزان سلامت اجتماعي پرستاران مراكز بهداشتي و درماني معني‌دار مي‌باشد (0.01 P). همچنين اثر غير مستقيم هوش فرهنگي (2= t-value) با ميانجي گري ارزش‌هاي اخلاقي معني دار بوده است. يافته ها همچنين نشان داد كه بين هوش فرهنگي (0.289 =r)، مؤلفه انگيزه (0.211 =r)، مؤلفه شناختي (0.308 =r)، مؤلفه رفتاري (0.217 =r)، ارزش‌هاي ديني (0.286 =r)، مؤلفه اخلاقي (0.217 =r)، مؤلفه عبادي (0.257 =r) و مؤلفه اعتقادي (0.216 =r) با سلامت اجتماعي رابطه مثبت و معني دار وجود دارد اجتماعي‌شان نيز ارتقا مي‌يابد. نتايج نشان داد كه مقدار ضريب R^2 برابر با 0.180 مي باشد كه به اين معناست، هوش فرهنگي و ارزش هاي ديني 18 درصد از واريانس سلامت اجتماعي پرستاران را تبيين مي كنند. همچنين يافته ها مربوط به رگرسيون چندگانه همزمان نشان داد كه هر دو متغير پيش بين سهم معناداري در پيش بيني سلامت اجتماعي پرستاران دارند، به گونه اي كه هوش فرهنگي(0.005=p، 0.457=β) و ارزش هاي ديني(0.005=p، 0.398=β) به طور مثبت، سلامت اجتماعي پرستاران را پيش بيني كرده اند.نتيجه گيري: با توجه به اثر مستقيم و غيرمستقيم عامل‌هاي هوش فرهنگي و ابعاد ارزش‌هاي ديني بر ميزان سلامت اجتماعي پرستاران، به نظر مي‌رسد با تقويت هوش فرهنگي و ارزش‌هاي ديني مي‌توان سلامت اجتماعي پرستاران را افزايش داد.