تبيين مفهوم و جايگاه «كار نوعاً كشنده» در حقوق كيفري ايران با نگاهي به حقوق فرانسه

بعد از انقلاب اسلامي 1357، قانون‌گذار در راستاي اسلامي كردن قوانين كيفري در «قانون حدود، قصاص و مقررات آن» مصوب 1361 با الهام از منابع فقهي، اصطلاح «كار نوعاً كشنده» را به كار مي‌گيرد و مقرر مي‌دارد در مواردي كه عمل نوعاً كشنده است، قتل ارتكابي عمدي است؛ هرچند مرتكب قصد قتل نداشته باشد. از منظر اصول مسلم حقوق كيفري، امكان تحقق قتل عمدي بدون داشتن قصد قتل محال است. به همين دليل، اين شيوه جرم‌انگاري، انتقاد برخي حقوق‌دانان را برانگيخت. قانون‌گذار در سال 1392 در صدد اصلاح اين اشتباه برمي‌آيد، ولي متأسفانه به اين هدف خود نائل نمي‌شود. در حقوق كيفري فرانسه چنين اصطلاحي وجود ندارد، ولي در عين حال رفتار مرتكب، عامل احراز قصد قتل تلقي مي‌گردد.