تحليل موانع كارآفريني در ورزش: از ديدگاه متخصصان ورزشي

هدف پژوهش، تحليل موانع كارآفريني در ورزش از ديدگاه دانشجويان، اعضاي هيئت علمي و مديران ورزشي شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نظر ماهيت، كاربردي و به لحاظ هدف از نوع توصيفي تحليلي بود. جامعه آماري پژوهش، دانشجويان تحصيلات تكميلي، اعضاي هيئت علمي و مديران ورزشي شهر تهران بودند. نمونه آماري براساس جدول مورگان شامل 332 نفر بود كه به‌صورت تصادفي و در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري در اين پژوهش، پرسش‌نامه استاندارد تعديل‌يافته بود. روايي محتوايي و صوري پرسش‌نامه را استادان مديريت ورزشي بررسي و تأييد كردند و پايايي پرسش‌نامه‌ها با استفاده از آلفاي كرونباخ 92/0 به‌دست آمد. نتايج نشان داده شد كه بين گروه‌هاي منتخب در مؤلفه ساختاري و محيطي، تفاوت معناداري وجود داشت (p 0/001,F=5.034 و 6.463)؛ اما بين گروه‌هاي منتخب در مؤلفه رفتاري، تفاوت معنادار نبود (p 0/001، F=1.103). با توجه به نتايج اين پژوهش، تلاش براي تأمين سرمايه اوليه براي كارآفريني ورزشي، تدوين سياست‌هاي كاركردي در زمينه كسب‌وكارهاي ورزشي، اجراي برنامه‌هاي آموزشي كارآفريني ورزشي در مراكز علمي، توسعه فرهنگ كسب‌وكار ورزشي، ثبات در قوانين و مقررات براي توسعه كسب‌وكارهاي ورزشي و ثبات مديريتي، تلاش براي افزايش خودكارآمدي و اعتمادبه‌نفس مي‌تواند به توسعه كارآفريني ورزشي و رفع موانع كمك كند.