شناسايي شايستگي‌هاي موردانتظار از يادگيرندگان در نظام آموزش از دور: ارائه يك الگو

هدف پژوهش حاضر، تبيين ديدگاه‌هاي صاحب‌نظران درباره شايستگي‌هاي موردانتظار از يادگيرندگان در نظام آموزش از دور بود. براي نيل به هدف اين مطالعه، از روش كيفي راهبرد نظريه مبنايي بهره گرفته شد. مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش 15 نفر از فارغ‌التحصيلان دوره دكتري آموزش از دور دانشگاه پيام نور بودند كه به‌عنوان هيئت‌علمي يا كارشناس در دانشگاه‌ها يا مراكز آموزش از دور فعاليت مي‌كردند و براساس نمونه‌گيري هدفمند ملاك‌محور انتخاب شدند و با آنها مصاحبه نيمه‌ساختاريافته به عمل آمد. براي تحليل كيفي داده‌ها نيز از شيوه كدگذاري (باز، محوري و انتخابي) و براي تأمين روايي و پايايي، از دو روش بازبيني مشاركت‌كنندگان و مرور خبرگان غيرمشاركت‌كننده، بهره گرفته شد. يافته‌هاي پژوهش، چهار دسته اصلي: شايستگي‌هاي فردي و شخصيتي، شايستگي‌هاي شناختي، شايستگي‌هاي مهارتي و شايستگي‌هاي رفتاري را نشان داد كه در قالب يك مدل مفهومي ارائه شده است. بنابراين پيشنهاد مي‌شود برنامه‌هايي براي بالندگي يادگيرندگان نظام آموزش از دور منطبق با مدل مطرح شده در پژوهش كنوني با اولويت شايستگي‌هاي احصا شده، به اجرا درآيد.