تبيين مدل بومي توسعه اجتماعي (مطالعه موردي: شهر زنجان)

هدف از اين پژوهش تبيين مدل بومي و ارزيابي آن در محله‌هاي شهر زنجان بود. در اين پژوهش با توجه به هدف و ماهيت پژوهش از روش پژوهش تركيبي در دو قالب روش داده بنياد و روش مدلسازي معادلات ساختاري استفاده شد. جامعه آماري بخش كيفي پژوهش، خبرگان جامعۀ علمي و متخصصان دانشگاهي بودند كه به روش نمونه‌گيري هدفمند با 12 نفر مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته به عمل آمد. جامعۀ آماري در بخش كمي پژوهش، شامل ساكنين محله‌هاي شهر زنجان كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي و بصورت هدفمند محله‌هاي 25 گانه انتخاب شدند. با استفاده از فرمول كوكران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گرديده و پرسشنامه محقق ساخته در محله‌ها توزيع گرديد. نتايج بخش كيفي نشان داد كه مدل توسعه اجتماعي شهر زنجان شامل 5 بعد، 19 مولفه و 52 شاخص مي باشد. پس از ارائه مدل، بر اساس 5 بعد استخراج شده فرضيه سازي شد و تاثير ابعاد همبستگي و وفاق اجتماعي، عدالت اجتماعي، كيفيت زندگي، امنيت اجتماعي و اخلاق توسعۀ اجتماعي بر توسعه اجتماعي شهر زنجان با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم افزار Smart PLS مورد ارزيابي قرار گرفت. روائي سازه پرسشنامه به همراه پايايي تركيبي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج مدلسازي معادلات ساختاري نشان داد كه بعد همبستگي و وفاق اجتماعي به اندازه727/ ، بعد عدالت اجتماعي به اندازه0.513، بعد كيفيت زندگي به اندازه 0.770، بعد امنيت اجتماعي به اندازه 0.411 و بعد اخلاق توسعۀ اجتماعي به اندازه 0.589 بر توسعه اجتماعي در شهر زنجان تاثير گذار هستند.